37
dönüyor gibi hissediyordum. Hatta bir sefe-rinde tam düşecek gibi olduğumda robotun hemen arkamda beliriverdiğini hissettim. Hafif ürperdim. Yoluma devam ettim ve sonunda büyük bir aynanın önündeydim.
Kendimi, beni görmek istiyordum. Yavaşta olsa üzerimdekileri çıkarmaya başladım. Kısa saç-larım, iri gözlerim, hafif çilli alnım ve yanak-larım, normal sayılabilecek dudaklarım yerli yerindeydi. Ama bedenime gelince sol göğ-sümün üst kısmından başlayarak hafif bir ton değişikliği ara ara kendi ten rengimde görü-nerek sol parmak uçlarıma kadar gidiyordu. Ayrıca göğüs ve karın bölgemde de çeşitli açık ton izler olduğu belliydi. Geçmişte ister mes-leki, ister sivil hayatta olsun egzersiz yapıyor-dum ama bedenimle iletişim kurmuyordum. Ne yazık! Tekrar hafif başım dönmeye başla-mıştı, etrafımdaki şeylere tutunmaya çalıştım derken kapı açıldı ve robot beni tekrar tuttu. Soğuk metali yine tenimde hissedebiliyordum. Yanaklarım tekrar kızardı ve beni giydirerek kucaklayıp yatağıma götürdü. Kendimi tekrar çaresiz, yalnız ve önemsiz hissetmiştim.
Robot “Önemli olan geçmiş izlere bakıp tasa-lanmak değil, kendini çevrenle en iyi ve uyumlu
36