48
47
Sabah rutin işlerimi hallettikten sonra nehir kenarına tekrar bir yürüyüşe çıktım. Sanı-rım artık tamamen iyileşmiştim. Dış dünya ile kendi başıma gerçek bir etkileşim kur-maya hazırdım. O an için aklımdan geçenler robotların kendilerinde olmayan duygu ve his-lere karşı çok iyi gözlem yapmalarıydı. Ayrıca aslında şu ana kadar olan dünyanın belki de çokta gelişmiş bir teknolojiye sahip olmadığı fikriydi. Küçük turumu bu gibi düşünceler üze-rine kafa yorarak tamamlamıştım ve botanik odama geri döndüm.
Bazen başka tedavi gören insanlarla da kar-şılaşıyordum. Çoğu kimse benim gibi değildi, zihinsel ya da bedensel bir farklılık için buraya gelmişti. Anlayamıyordum... Ortak alana yemeğe gittiğimde arkadaşım olan robotla karşılaştım ve bana kendimi nasıl hissettiğimi sordu. Aslında bununda cevabını bildiğini bili-yordum. Artık sürekli bedeninizin ilerlemesini kaydeden görülmez cihazlarla donatılmıştık: Sağlığımı daha belirgin bir şekilde hem kendim hem de dışarıdaki robot ve doktorlar izleye-biliyordu. İyi olduğumu ifade ettim. Robot: “Tamam, artık yeni boyuta geçebiliriz.” dedi. Yeni boyut derken yine ne kast ettiğini anla-