O Köy Bizim Köyümüzdür
30 Temmuz 1995
Orada bir köy var uzakta
O köy bizim köyümüzdür
Içinde yasasak ta yasamasak ta
O köy bizim köyümüzdür
Orada bir çesme var uzakta
Suyu akar güldür güldür
Suyunu içsek te, içmesek te
O çesme bizim çesmemizdir
Orada bir yol var uzakta
O yol tozlu bir yoldur
Üstünden gelip geçmesek te
O yol bizim yolumuzdur
Orada bir okul var uzakta
Içinde okuyan civil civil çocuktur
Siniflarin siralarinda oturup kalkmasak ta
O okul bizim okulumuzdur
Orada bir yayla var uzakta
O yayla tulu yaylasidir
Varip çadir kursakta kurmasak ta
O yayla bizim yaylamizdir
Orada bir sürü koyun var uzakta
O koyunlarin agzi kekik kokuludur
Koyunlarin sütünü içsek te, içmesek te
O koyunlar bizim koyunlarimizdir
Orada iki dere var uzakta
Biri bastirik, biri kirazli deredir
Varip köprülerinden geçsek te, geçmesek te
O dereler bizim derelerimizdir
Orada ekinler var uzakta
Biri arpa, biri bugday, biri yulaftir
Varip harman etsek te, etmesek te
O ekinler bizim ekinlerimizdir
O köyde bir millet var uzakta
Kimi dede, nine, amca, dayidir
Kimi abi, yegen, teyze, hala, bacidir
O millet bizim milletimizdir
Ama gurbet ve ayrilik ne acidir
Evime bir akraba gelse yüzümü güldürür
Onlarin acilari benzimi soldurur
Yeter garip Faruk bu destan burada son bulur