DR H TA J
Drhtim,
pred Onim od cije velicine
zadrhti i list na grani.
Drhtim,
Srce kuca,
Doziva Njegovo ime.
Slaba sam,
Tek zrno prašine
Pod Njegovom velicinom.
Tek sam tanahni listic
Koji zadrhti na vjetru
Od Njegove milosti.
Nemocna da bilo šta promijenim,
Da išta naredim
Kad se sjetim Onog
Cije naredbe nadvladavaju sve.
Drhtaj sam,
Tek slabi drhtaj bica
Cija se duša pokorava
Onom koji upravlja svim.
Drhtaj sam,
Pod Njegovom velicinom.
— Rašida Lekic