HOODSTUK 10.1, Lonewolf
Manmanman altijd dat geluk van mij, na jaren van eenzaamheid wordt ik eindelijk weer eens uitgenodigd door een vriendelijke dame om een biertje te gaan drinken in de stad. Moet dat net weer op de dag zijn dat ik iets belangrijks te doen heb.
Anne, een meid op het werk had me gister uitgenodigd om wat te gaan drinken op aandringen van Marieke. Zo onverwachts dat ik al ja had gezegd voordat ik me realiseerde dat ik iets belangrijkers te doen heb. Iets wat ik eigenlijk niet zou moeten doen.... maar niemand anders zal het doen, en als ik het niet doe is het gedaan met de laatste kans om het blanke ras te reden. Net zoals Noah een hels karwei had te doen, terwijl iedereen hem voor gek verklaarde om het menselijke ras en alle dierlijke rassen te redden.... zo was het nu dan mijn beurt.
"Of nee, Anne dit weekend komt me niet goed uit."
Oh jee wat jammer Henk. En met een ietwat jaloers scherende stem voegde ze er aan toe: Heb je wat leukers te doen dan.
Godver hoe verkloot je een leuke date die je nu nog meer nodig hebt dan ooit tevoren........ Nee dat niet Anne, en ik wil je heel graag beter leren kennen het is alleen..... dat ik al een hele tijd geleden heb afgesproken met iemand om een weekendje te gaan Vogelen.
Nou ja jammer toch Henk misschien een ander keertje als het ervan komt. Zei ze met haar leuke stem al kon ik toch wat teleurstelling in haar stem bespeuren die geheel gedeeld werd.
Zeker de duivel die weer eens wat probeert te verstoren met die vreemde streken van hem, al had ze dat nu een weekje eerder of later gevraagd.
In plaats van gezellig chitchatten met Anna in de hoop om haar in mijn bedje mee te krijgen was de tijd toch echt aangebroken dat die Arnold het zwijgen opgelegd moest worden.
Zoals Simon al had voorspeld had Arnold zijn mond niet meer dichtgedaan op het werk en gingen er geruchten dat er een militaire coup gepleegd zou worden om zo een fascistische regering in te stellen.
Voor de laatste keer pak ik het pistool van de tafel, haal het magazijn eruit. Tel de kogels, haal de eerste 4 kogels eruit, controleer ze nog eens of er geen oneffenheden aanzitten of ze er niet anders als de andere uitzien. Nee alles lijkt te kloppen, paar keer magazijn erin en eruit ja alles werkt zoals het moet. In mijn gedachte had ik die systeemknecht al meerdere keren geëxecuteerd. Hoe echt had het de eerste keer geleken, direct dat vreemde gevoel in mijn maag weer toen ik hem in mijn gedachte op de grond zag vallen.. die lege blik in zijn ogen. Dat domme gevoel van onzinnigheid om zo veel tijd en moeite te steken om een andere persoon dood te maken, dat zinloze terwijl hij anders gewoon og decennia lang kon leven en werken..... De daaropvolgende keren dat ik het scenario in mijn hoofd had geoefend ging het al beter. Hoe ziek het ook is. Elke dag werden er mensen vermoord, simpelweg doodgeschoten voor een paar tientjes of omdat ze verkeerd gekeken hebben, anti communistische muziek luisterden, of simpelweg omdat ze blank of extreem-rechts zijn.
Nu was ik er zo klaar voor als maar kon, naast de noodzaak van het laten zwijgen van die NSBer was er nu ook de totale woede die ik in me voelde opkomen. Dat vuile mannetje was al de reden geweest dat iedereen op me werk gezien had hoe ik bijna door de muur was geslagen. En nu was zelfs die ene kans voor een leuk pleziertje met een leuke meid door die systeemknecht verneukt.
Pistool in de zelfgemaakte holster gedaan, na wat overwegen of ik het andere pistool als backup mee zou nemen, neem ik toch enkel dit pistool mee. Als het niet werkt zou het toch te lang duren voordat ik het andere pistool te pakken heb. In die tijd kan ik hem nog beter een mes in zijn nek steken.
Gelukkig zat het weer mee en was het geen warme zwoele avond, maar was er wat wind en zo nu en dan een fikse bui. Zodoende val ik ook niet zo op in mijn donkere kleding die me vrijwel onherkenbaar maakte zeker in de beveiligingscamera's die altijd minder duidelijk waren als het vochtig weer is.
Hoe dan ook moest het vandaag gebeuren ook al zou het me in de cel doen belanden ook al zou het mijn dood worden.
Sowieso, ook al zou ik gepakt worden voor de poging danwel geslaagde moordaanslag zou ik waarschijnlijk niet meer dan 5 of 6 jaar krijgen zeker als ik mijn mond zou houden en mijn advocaat het woord laat doen. Sowieso had ik een goed motief aangezien iedereen weet dat Arnold het bedrijf op stelten heeft laten zetten. Aangezien ze de straf toch niet mogen verhogen als de WWWR van start is gegaan kan ik meteen het nieuwe Blankenland betreden in een jaartje of wat.
Zo donker in het portiekje wat ik had uitgekozen om te wachten totdat Arnold langs zou lopen dat ik mijn horloge amper kon lezen. Iets voor 1 was het. Vanaf nu kon hij elk moment langs komen lopen....... als een dakloze zat ik daar dan in het portiekje. Hoofd naar beneden niet te veel opvallen handjes opwarmen want het werd al snel fris zo stilzittend op de koude klinkers. Het signalement dat Simon had gegeven was niet heel erg duidelijk, zo was het maar net op het nippertje dat ik doorhad dat de schoenen van die voorbijlopende man van achter in de 40 niet overeen kwamen met de beschrijving dat Arnold nette schoenen droeg die die bijna elke maand opnieuw zwart poetste. Deze man die verder vrijwel aan het signalement voldeed had flinke werkschoenen aan dus dat zou hem niet zijn.
Nog eens op mijn horloge kijken kwart over 1, de tijd schiet niet op ook. Het lijkt alsof ik hier al uren mensen zit te bespieden. Na nog uren en uren naar mijn schoenen getuurd te hebben en voorbij wandelende mensen gescand te hebben, zo leek het althans uren en uren in werkelijkheid kan het nooit lange als een halfuur zijn geweest. Daar liep hij dan de man van middelbare leeftijd, zwarte lage schoenen, onopvallende grijs/groene jas en een vrij fors postuur zoals je van een kroeghanger verwacht.
Als een echte stedeling liep hij met slenterend gang door de hoofdstraat, in zichzelf te praten daar leek het op maar ik hoor niets. Zal wel dronken of aangeschoten zijn zo gaat dat tenslotte in een kroeg. Ziek ja waarom zou ik die man wat aandoen, ik zou eerder een praatje met hem maken lijkt een normale vent. Iemand die goed zou passen in Blankenland.
Hij was ondertussen al uit mijn gezichtsveld gelopen toen ik snel opstond voordat mijn enigste kans voorbij zou zijn terwijl ik meelij zat te hebben in een donker steegje.
Ik voel of mijn pistool er nog zit... ja onder mijn shirt..... met mijn hand onder mijn shirt het handvat vast...... wat voelt dat toch lekker stevig en robuust zo een stuk metaal dat zo zorgvuldig in elkaar is gezet.
Met 1 hand het pistool vast 1 met wijsvinger het trekkermetaal vast versnel ik mijn pas om dichter bij die klootzak te komen. Die klootzak die mijn pleziertje met Anna verneukt heeft die klootzak die me in elkaar heeft laten slaan door het systeem. Hij lijkt me niet eens op te merken ook al loop ik op nog geen 5 meter afstand van hem, hij slingert een beetje over straat valt al 2 keer bijna over zijn rechtervoet. Die jongen is zo dronken als maar kan, ik kan heb gewoon een zetje geven zodat die met zijn kop op de stenen valt. Wat als ik zijn kop dan gewoon een kaar keihard op de klinkers ram wellicht denken ze dat die gevallen is onder invloed van 10 bier..... je zag het wel vaker in het nieuws. Hele schedels ingeramd getuigen die een donker getinte verdachte weg had zien rennen. Maar een vriendelijke politieagent in het nieuws die dacht dat het slachtoffer waarschijnlijk over zijn eigen veter was gestruikeld.
Pistool steeds strakker in mijn hand, gewoon eruit trekken Henk gewoon in zijn achterhoofd schieten at is alles wat telt, vluchten is minder belangrijk dan dat deze klootzak zijn grote mond houdt. Net als ik mijn pistool wil trekken om die dronkaard af te schieten zie ik de gracht net om de hoek waar de hoofdstraat een stukje langsloopt........ nog voordat ik tijd heb om erover na te denken het besluit te overwegen loop ik in versnelde pas naar Arnold toe het was bijna rennen. Hij kijkt ineens op totale angst zie ik zijn gezicht...... ja maat!
Met een dauw waar je niet goed van wordt, met al mijn kracht.... geen zetje maar een duw zoals ik nog nooit iemand had geduwd, duw ik die vent die veel groter en zwaarder was als ik me voorgesteld had nu ik voor hem stond. Hij loopt nog 2 stappen achteruit voordat hij achterovervalt en zo de gracht in dondert. Zonder om te kijken loop ik net zo snel weer door als ik daarvoor had gelopen. Niet omkijken.... verder geen onverwachte bewegingen maken om de software van eventueel over het hoofd geziene beveiligingscamera's te doen activeren.
Kut komt er net iemand aanlopen, net nu ik bijna het zijstraatje inloop om de camera's te ontlopen. Een jongedame en een man van ongeveer dezelfde leeftijd, hebben een goede tijd samen. Waar de rechterhand van die jongen zit kan ik niet zien maar die hebben een leukere tijd als ik. Gelukkig maar want ze hebben niet eens door dat ik voorbij ze loop... dat ik zwaar adem.... ik kan de echo van mijn ademen horen in het smalle straatje. Aandachtig naar de klinkers kijken die me voorbijgaan in mijn snelle pas is daar eindelijk het zijstraatje waar ik de laatste passen inren.... ik blijf rennen...... zo zachtjes mogelijk.... snel lopen... naar mijn auto..... niet meer denken........ RENNNENNNN