Hoofdstuk 12, WWWhite Revolution in volle gang
BLAA HUTJEMUTJE WEEHOEE KNACKEBROT ETC ETC schreeuwde die monofoon keihard door de cabin heen, door de hele boot zo hard echt niet normaal ik schrik me rot. En dan nog eens in het Duist en nog eens in het Engels.
Het Zweeds was echt niet te verstaan, net als het Spaans maar in de cabin naast me ging een luid geschreeuw op toen de omroeper in het spaan aan het praten was. Toen dan eindelijk in het Engels werd verteld wat er aan de hand was, was het al snel duidelijk nog 5 minuten totdat het cruiseschip in zweden aanmeert. Nu ging het dan echt gebeuren al het plannen en het urenlange wachten was bijna afgelopen nog 5 minuten. Snel nog wat eten, drinken pissen.
Pistool ligt al klaar op de tafel net als het extra magazijn. Gebedje aan Jezus, Here Jezus geef me al de kracht zowel mentale als fysieke kracht om onze Revolutie te doen slagen en het blanke ras te redden van een zekere dood door de genocide van de multiculti's op het blanke ras. Mijn actietas die ik al zo vaak had gebruikt stond klaar en was 1 van de weinige items die ik meenam gevuld met alles wat ik in 24 uur nodig zal hebben. wat te eten, wat te drinken een mes en 3 verschillende kaarten van de haven die ik sowieso al goed in mijn hoofd had geprent. Hetjemutje knorebra habbewal Klonk het weer uit de monofoon, waarom een luid gebulder uit de andere cabine kwam en ook ik een luide aanvalskreet liet klinken WAAAHAAGHAAA deur opengeknalt en naar buiten gestapt. Zo was ik niet de enige. bijna alle deuren gingen open en iedereen liep als een meute naar het restaurant waar ook de trap naar boven was. KLETS KLETS waahaaaaa hoor ik dan iemand krijsen KLETS KLETS klinkt het weer als ik dan zie wat er gebeurt schrik ik me rot. 1 van die bootbediendes half in puin geslagen en KLETS 2 gasten bleven op hem in rammen maar de meute vervolgde zijn weg en ik ging netjes met de meute verder. WHITE Power klonk het in de verte WHITE POWEER klinkt het om me heen. WHITE POWER schreeuw ik dan zelf uit volle macht.
WHITE POWER WHITE POWER WHITE POWER.
Wat is dat gangetje toch smal voor honderden hooligans, de trap naar boven was nog erger. Daar stond ineens de kapitein of een andere belangrijk persoon van de boot belangrijk te doen met zijn portofoon en 2 knechten achter wat vrij dik glas leek. Een informatie balie of iets dergelijks, de meeste White Warriors stormden naar beneden.
Ik pak mijn pistool uit mijn zelf gefabriceerde holster...... niet bang zijn, niet zenuwachtig worden en vooral niet gaan zwaaien met het pistool of twijfelen. Nu ben ik de systeemagent die een of andere kutnazi omver schiet zonder ooit in de problemen te komen.... nu ben ik de autoriteit... nu ben ik de multiculti die ongestoord kan moorden zonder bang te hoeven zijn voor sociale of gerechtelijke dilemma's.
Met getrokken pistool in gestrekte armen, recht voor zijn arrogante kop PANG. Met ongeloof kijkt die me aan en zakt zo als een lapzwans naar beneden., als ik hem door zijn kop schiet. 1 van de knechten rent snel de deur uit van het hokje, maar de ander duikt op zijn hurken met zijn handen op zijn hoofd. Ik richt met het pistool door het glas op zijn hoofd PANG. PANG 2 keer schiet ik door zijn achterhoofd. WHITE POWER WHITE POWER klinkt het door de gang. Snel meng ik me tussen de menigte en probeer naar boven te komen.
Uit 1 van de raampjes kan ik een vluchtige blik naar buiten werpen terwijl de mensenmassa me automatisch verder de gang in dringt, en zie de eerste White Warriors al aan de kant staan. Blijkbaar twijfelen ze nog een beetje of wachten totdat er meer White warriors van de boot komen. Een paar Scandinavische systeemagenten komen aangesneld als ik door de meute wordt meegesleurd het schip in waar dan de trap naar de uitgang is. Bij de uitgang is het knokken met een paar medewerkers van de boot die probeert om de groep White Warriors op de boot te houden.
Snel pak ik mijn pistool weer voordat 1 van die gasten de deur kan dichtdoen schiet ik de gene die het dichts bij me staat recht door zijn voorhoofd. Eerst wilden ze ons tegenhouden nu renden ze als eerst naar buiten met een wilde groep van White Warriors op hun hielen. 1 wordt omver getrapt en direct buitenwesten getrapt door de daaropvolgende White Warrior.WHITE POWER WHITE POWER klinkt het weer om me heen WHITE POWER WHITE POWER roep ik uit luid. Als het dan eindelijk mijn beurt is om over de veel te smalle voetgangersbrug naar buiten te snellen zie ik dat de eerste white warriors al omsingeld zijn door verraste systeemagenten die zich er geen raad mee weten. Een vrouwelijke systeem agent schreeuwt druk in haar portofoon en de mannelijke systeem agenten staan dapper de groeiende menigte tegen te houden met busjes traangas of pepperspray. Totdat een vrij grote gast van de trap komt gerend WHITE POWER WHITE POWER schreeuwt die. En hij blijft rennen... de agenten spuiten hun busjes troep op hem. WHITE POWER WHITE POWER blijft die schreeuwen en komt met een flying kick op het bovenbeen van de systeemagent die vooraan stond. De andere systeemagenten met verschillende uniformen beginnen direct op hem in te spuiten, schoppen en slaan. 1 systeemagent die angstig achteraan staat pakt als enigste zijn pistool. Maar het is al te laat nu rennen honderden White Warriors op ze af veel hebben stokken, messen en staven bij zich en hakken er lustig op los. Ik snel me zo snel mogelijk van de trappen af als ik de laatste 3 treden naar beneden spring en de klinkers raak besef ik me ineens hoe ver ik van huis ben... helemaal in Scandinavië. Het machtige thuisland van de Vikingen het nieuwe thuisland. Maar er moet nog veel gebeuren aan de ontvangst te zien worden we niet vriendelijk verwacht. In de verte staan de eerste white warriors een kantoortje te verbouwen waar ik me snel naar toe haast. Uit meetings de laatste maanden was het duidelijk geworden dat er behoorlijk wat douane rondliep en die gaan we als eerst te lijf. En de verte schoten...... ik blijf rennen naar het gebouwtje, iemand heeft de deur succesvol geforceerd en perst zich naar binnen en er volgen nog meer White Warriors. Ik ben als 1 van de eerste ook binnen. Een stel angstige dames en heren in nette uniformen staan doodsangsten te schijten en durven van angst niet eens te ademen of te bewegen. Een kale White Warrior bedenkt zich geen moment en ramt zijn metalen staaf pardoes op het voorhoofd van een lange blanke man. NEE WTF doe je man die gast doet toch niets. roep ik boos. maar niemand luistert niemand verstaat me WHITE POWER schreeuwen ze om te antwoorden WHITE POWER schreeuw ik uit luid. Die man lag te murwelen tegen de muur aan, bloed komt uit zijn mond en voorhoofd gedropen over zijn spierwitte en netjes gestreken uniform, het bloed wordt snel opgenomen door de stof en zijn hele uniform is donkerrood doordrenkt. Als ik mijn blik van de doodbloedende man wend zie ik dat het de andere deftige dames en heren niet beter verging en tot bloedende pulpjes geramd werden. BWURGG als ik de grond met bloed zie stromen en die levenloze lichamen over elkaar zie ... een slachthuis is er niets bij ga ik waarachtig over mijn nek alsof ik 3 dagen bier en wijn door elkaar gezopen heb. Maar ik was niet de enigste er stond een vrij jonge knaap vlak naast de deur die nog zieker als ik werd door het aangezicht en ik maakt me dan ook zo goed en zo kwam als het kon naar buiten. WHITE POWER WHITE POWER klonk het buiten uit de mond van duizenden White Warriors die de parkeerplaatsen hadden ingenomen. Iedereen leek ergens op te wachten, iedereen leek te wachten op de leider om een startsein te geven... maar er was geen leider....... we zijn nog enigszins buiten zicht van de grote haven aangezien we nog achter de douane hekken zijn.
Als ik mezelf een beetje opschoon en wat water drink om de kotssmaak kwijt te raken, gaan de deuren van de in en uitrit voor auto's van de boot open. Als ik wat beter kijk zie ik dat een aantal White Warriors de trossen losgooien en de boot heel langzaam van de kade afdrijft. Als de menigte het spektakel aanschouwen en beseffen wat er gebeurt gaat er een golf door de menigte zoals je ook vaak in het stadion ziet met de handen in de lucht en keihard WHITE POWER klinkt waar de wave de handen in de lucht gooien.
Nu in de verte hoor in sirenes veel sirenes in de verte was een groep van White Warriors een hek omver aan het trekken . Het was precies waar de pijlen het voetverkeer heen dirigeert, blijkbaar had een systeemagent ons opgesloten door het hek te sluiten. Terwijl in het water het cruiseschip langzaam water aan het maken was, in een poging om het te doen laten zinken. Wat een poging lijkt om het schip sneller water te laten maken terwijl de autodeuren openstaan ging het schip met horten en stoten vooruit om dan weer in zijn achteruit te varen. Grote golven producerend en opeens een met een luide dreun pardoes tegen de kade BROUMMMMMM klonk het holle metaal van het cruiseschip. Blijkbaar werkte de niet al te technische poging om het schip te laten zinken aangezien het steeds verder in het water zakte.
Nu rende ik naar de White Warriors die de blokkade probeerde te doorbreken en ik werd achtervolgd door honderden White Warriors luid schreeuwend van White Power tot Spaanse, Engelse en zelfs Duitse aanvalskreten hoorden. Nog voordat ik bij het hek gearriveerd was, was het hek bezweken onder het geweld van tientallen White Warriors doordrenkt van BERSERK. Terwijl het hek omver gedrongen wordt en de White Warriors de haven terminal instromen zie ik achter de White Warriors een muur van Systeemagenten. PANG PANG PANGPANG PANG APNG klinkt het. PA PA PA PA PA PANG in een salvo van pistoolschoten zakte de eerste golf van White Warriors op de grond enkel om oversprongen te worden door vele duizenden luidruchtige White Warriors, niet angst maar totale woede van jarenlange onderdrukking kwam bij de White Warriors te voorschijn en met totale agressie storten de volgende golf van White Warriors zich op de systeemagenten WHITE POWER WHITE POWER klink het in de verte en om me heen. WHITE POWER schreeuw ik met de meute. Beseffend dat ik 1 van de weinige ben met een pistool verschuil ik me achter de muur net voordat ik de haventerminal binnen ren. Een groepje systeemagenten stond aan de andere kant van de muur luid schreeuwend in hun portofoons, aangezien ze net buiten het looppad en het zichtveld van de binnenstromende White Warriors stonden ontsnapten zij het doodsgeweld dat de White Warriors veroorzaakten. Minstens 2 van de systeemagenten die ik kon zien hadden de wapens in de handen, maar waren te bang om te schieten. Net voor hun lagen een stuk of 20 dode en half dode white Warriors en systeemagenten die het geweld van de White Warriors niet hadden kunnen ontwijken. Met een snelle goed geoefende beweging had ik mijn pistool in mijn hand, er moeten nog minstens 6 kogels in mijn eerste magazijn zitten. Snel zijn voordat ze doorhebben wat ik voor ze in petto heb. en ze mij af kunnen schieten richt ik het pistool op de dichtstbij staande systeemagent in Zweeds uniform, wat veel weg had van het nieuwe Nederlandse systeempolitie uniform, geheel zwart om te intimideren, in de Nederlandse versie hadden ze een gele reflecterende streep erop gezet zodat je niet kan zeggen dat ze geheel in het zwart zijn. In de Zweedse versie was het een geel-blauw-reflecterende streep maar voor de rest was het niet van de Nederlandse versie te onderscheiden. De man waar mijn pistool een tiende van een seconde op was gericht voordat ik de trekker met een ferme beweging van mijn wijsvinger had overgehaald. Was een grote blanke man met een norse uitdrukking op zijn gezicht. Gelukkig was de beslissing al lang gemaakt in mijn hoofd en stond ik zo stijf van de adrenaline dat er niets in de wereld was dat me had kunnen weerhouden om deze systeemagent om te leggen, net zoals elk ander in het groepje systeemagenten. Anders had ik deze man nooit wat aan kunnen doen, dit was precies het soort persoon dat je wilt hebben in Sweden2.0 maar het lot heeft anders beslist en nu is hij de vijand...... nu was hij de vijand want nu ligt hij dood op de grond. Zonder pijn zonder lijden had ik hem geëuthanaseerd zoals de EU het noemt als je de nutteloze mensen van het leven berooft. Terwijl de eerste systeemagent de grond nog niet had geraakt had ik de tweede systeemagent in het vizier van mijn pistool, terwijl ik de trekker overhaal draait hij zich om om van zijn dood weg te rennen. enkel om net als zijn kornuit met een enkel schot ge-executeert te worden. Het groepje rende uit alle macht nu ze doorhadden wat er gebeurde, enkel om snel overmeesterd te worden door aangesnelde White Warriors. WHITE POWER WITE POWER hoor ik om me heen als ik het groepje systeemagenten weer in het oog krijg enkele seconde nadat mijn gezichtsveld geblokkeerd werd door de ruggen van White Warriors. Leek veel op wat ik een half uur daarvoor had gezien in het kantoortje vol met in het bloed doordrenkte dode systeem agenten. Als er nog eentje zou leven zou dat niet lang meer duren wat die moeten elk bot in het lijf en gezicht gebroken hebben.
In de verte hoorde ik nu nog meer schoten, ze leken van zowel buiten als van binnen in de haven terminal te komen. De terminal was ondertussen vol met White Wariors die duidelijk in controle waren van de terminal en de vijandige systeemagenten hadden gedood of verdrongen. Nu zag ik de eerste Spaanse en Engelse vlaggen wapperen van de rugtassen van enkele White Warriors. Nog rennende achter de horde White Warriors stop ik om mijn pistool van magazine te verwisselen aangezien de meeste kogels nu verbruikt moesten zijn. Met moeite hou ik me rustig en haal een paar keer diep adem om mijn adem en hartslag op een ietwat normaler pijl te brengen. Het ziet er allemaal zo anders uit als op de plattegrondjes die ik al wekenlang aandacht bestudeerd had, en de meeste foto's die ik zo aandacht had bestuurd kon ik niet thuis brengen in de haventerminal. In de plannen moest ik niet die haventerminal uit naar de stad, maar moest ik eerst naar het andere deel van de haven waar een marineschip zou liggen. Nu rende iedereen de zelfde kant op, in alle stress en adrenaline was ik vrolijk met ze meegerend maar het marineschip was 1 van de eerste en belangrijkste doelen die we in de verrassingsaanval buit moesten maken om ook maar een kans te hebben om de hele haven te verwoesten. Wat een machtig gezicht was die meute toch die voor me rende, de horde White Warriors leek niet te stoppen. Op de cruise had ik nog weleens getwijfeld of er wel meer dan een handjevol White Warriors op het schip aanwezig waren. Veel waren niet van een overjarige student te onderscheiden geweest, veel met normaal haar en de te verwachte badkleding op een cruiseschip hadden ze geen enige argwaan gewekt onder het boot en havenpersoneel van de verschillende havens in verschillende landen die we aan hadden gedaan.
Enigszins tot rust gekomen probeer ik wegwijs te maken van waar ik ben in de haventerminal, wat in het begin niet erg wil lukken. De vreemde taal was niet makkelijk te ontcijferen tenslotte maar naar een plattegrond gelopen waar gelukkig een grote rode pijl stond. Dat moet het punt zijn waar ik me bevind. Blijkbaar was het schip aan een andere kade aangemeerd als ik had verwacht en moest ik verder naar de linkerkant van waar we de haventerminal in zijn gestormd ,dan verwacht. Om dan weer de haventerminal uiterst noordelijk te verlaten en dan moet daar het marineschip liggen. De marine gasten van het schip zullen ondertussen wel gealarmeerd zijn. Het grootste deel van de White Warriors was nu uit de grote hal verdwenen en ik zie wel een aantal andere White Warriors die zich geen raad weten. "HE GUYS THE MARINEVESSEL IS ALL THE WAY UP THERE" Schreeuw ik met mijn luide stem. Sommige leken blij verrast dat er iemand de leiding nam en kwamen naar me toegesneld. Whats you name guy vraagt er eentje met een duidelijk Spaans accent. I AM HENK spreek ik uit luid. We have to hurry to attack the vessel before it seperates from the harbourkade or starts shooting with heavy guns at us.
Met het pistool nog steeds in mijn rechterhand leek ik serieuzer genomen te worden als dat ik thuis op het werk serieus genomen werd. Het geeft me een groot zelfvertrouwen met hernieuwde moed dat we nu een groep van White Warriors zijn met een missie aangezien ik een groep van een man of 15 leid die allen net als ik solo guys lijken te zijn of van hun maten zijn gescheiden.
Net als toen ik zat te dagdromen voordat alles was begonnen, de duizenden White Warriors waren het niet maar met deze 15 gasten voelde het net zo vertrouwd als toen ik zat te dagdromen in mijn kleine appartementje. En het centrum van Londen was veranderd voor een verlaten haventerminal in het verre noorden maar ik heb sowieso liever een deel van Scandinavie dan die vieze stad Londen.
Hoe ging het ook alweer...... We are the White Europeans! schreeuw ik ietwat twijfelend. We are here to stay and nothing you can do about it! nu iets harder.
Ja zo ging het nu schreeuw ik luider, net zo luid als we gemoedelijk WHITE POWER hadden geschreeuwd buiten en die systeemagenten hadden uitgeschakeld.
WE ARE THE WHITE EUROPEANS! We are the white europeans. wordt ik nageschreeuwd door een van de Whie Warriors die me volgde.
WE ARE HERE TO STAY AND OTHING YOU CAN DO ABOUT IT! Nu werd ik door de meeste van de White Warriors achter me nageschreeuwd in het typische Voetbal Hooligans deuntje.
WE ARE THE WHITE WARRIORS! .... WE ARE HERE TO STAY! NOTHING YOU CAN DO ABOUT IT! Klonk het nu uit onze monden als een zongen we en liepen met een versnelde pas naar de uitgang aan de andere kan van de haventerminal.
WE ARE THE WHITE WARRIORS.... WE ARE HERE TO STAY NOTHING YOU CAN DO ABOUT IT. Het leek steeds luider te worden en als in een trance liepen we steeds sneller, steeds meer White Warriors sloten zich bij ons aan gewapend met alles wat ze hadden kunnen pakken en ik had al minstens 2 White Warriors gezien met pistolen.
In de verte leek het einde van de terminal in zicht en net als ik wil schreeuwen dat we er zijn komen er diverse gewonde White Warriors de haventerminal ingestormd veel besmeurd met bloed en strompelend. We rennen naar ze toe, als we vlakbij ze zijn kan ik door de glazen deur en glazen wanden naar buiten zien. Het schip lag nog geen 50 meter van de deur. Er liepen al een aantal White Warriors op het schip, andere verscholen zich van de geweer en pistool schoten van de mariniers die op het schip verscholen zaten. Een stuk of 4 stilliggende lichamen van White Warriors lagen tussen de glazen deur en het schip.
Zonder me te bedenken richt ik mijn pistool op 1 van de mariniers die verscholen zit achter 1 van de kanonnen van het schip en popshots op ons aan het nemen was. Gelukkig zag hij dat ik op hem schoot en verdween al snel helemaal verscholen achter het kanon. gelukkig omdat ik hem sowieso never nooit niet zou raken maar nu niet meer op ons schoot. Zo snel als ik kan ren ik naar het schip, en hurk bij een stuk of 5 gasten die daar naast het schip verscholen zaten een meter of 10 van de loopbrug die het mogelijk maakte om het schip op te komen. Geschreeuw dat van boven me kwam wijst erop dat er gevochten wordt. Van de deur waardoor ik zojuist naar buiten was gestormd stond nu nog een White Warrior die ook een pistool heeft en op het schip staat te vuren. Zo open en bloot als hij staat midden in de deuropening. Vuurwapen in beide handen gestrekte armen duidelijk te richten op iemand wijst erop dat er chaos op het schip is of in iedergeval niemand die systematisch aan het schieten is. Dit is mijn kans. wellicht mijn enigste kans om op het schip te komen.... ren ik zo snel als ik kan naar de loopbrug. Rennend over de looprug nog steeds het pistool in mijn rechterhand gekneld. Op het schip zelf wordt gevochten geschoten, en zie al meerdere white warriors over de reling klimmen. Ik ren snel een deurtje in wat me in een smal gangetje doet belanden. Zonder op of om te kijken ren ik verder als er ineens een marinier op me af rent van de andere kant van de gang. Als die mij ziet rennen schrikt die nog erger als ik zelf en draait zicht om, probeert een deur open te maken om te vluchten als ik op hem schiet. Zonder de tijd te hebben om te richten en zonder te weten of hij wapens in zijn hand heeft of niet schiet ik totdat hij neerzakt. Keihard ren ik naar hem toe om mijn schoen in zijn nek te zetten met alle kracht die ik heb zodat ik zeker weet dat die niet meer op staat. Goed om me heen kijken, als ik mezelf ervan heb verzekerd dat er niemand is, pak ik het pistool uit zijn holster en check om te zien of het geladen is. Mijn eigen pistool in mijn zelfgemaakte holster opgeborgen om dan zelf de deur open te maken waar de marinier zo graag in wilde voordat ik hem uitschakelde. Deur opengegooid, snel aan de zijkant van de deur gaan staan in geval dat iemand zou schieten. Het schieten bleef uit, ik ren snel de kamer in met mijn verse pistool in de aanvalspositie. Een doodsbange knaap stond daar half aangekleed die was blijkbaar bezig geweest om zijn broek aan te trekken toen de aanval was begonnen en stond daar doodsbang met zijn handen omhoog. Pistool op zijn voorhoofd gericht..... doodschieten is het makkelijkst, het best..... maar het lukt niet ik krijg mezelf niet zover om die jonge knaap af te schieten. Hij gaat op zijn knieën nog steeds zijn handen in de lucht. Ik ga achter hem staan om hem te gebruiken als schild als er 1 van de Zweedse mariniers binnen komt stormen. Ik trap hem een paar keer zodat hij ligt op de grond en bind zijn handen op zijn rug met een spanband die op 1 van de tafels lag die in het vertrek stond. Het vertrek was duidelijk de slaapruimte voor een aantal mariniers aan de bedden en persoonlijke spullen te zien die overal verspreid lagen.
Nu met krijgsgevangene zat ik daar in het vertrek te wachten wat gebeuren gaat... te denken wat ik ga doen. Fucking bang om die deur weer open te doen.... nu klonk er geluid buiten in de gang nog steeds ging er geweer en pistool schoten af. Maar van wie zou ik niet weten..... systeemagenten... mariniers of White Warriors.
Getrommel in het schip, aangezien een metalen romp van een schip geluid heel erg dempt en het achtergrond geluid van het schieten en schreeuwen buiten kon het geluid niet van ver buiten de hut komen waar ik me in bevind.
RAKATAKATAKATA zwaarder geschut van boven op het dek klonk nu boven alles uit, met nog steeds die jonge knaap voor me te bibberen. Mijn handen en armen trillen terwijl ik het pistool tegen zijn achterhoofd hou..... bij het eerste wat niet pluis is schiet ik hem door zijn kop gaat er door me heen. Beter alletwee dood dan dat enkel ik gevangen genomen of gedood wordt. RAKATAKATAKA klinkt het weer buiten.... WHITE POWER WHITE POWER hoor ik dan schreeuwen eerst van binnen in het schip. WHITE POWER WHITE POWER klinkt het dan nog luider en ook van buiten het schip.
Die jongen wordt steeds zenuwachtiger en begint zachtjes in het Zweeds te praten, wat waarschijnlijk een gebedje was in zijn verwachte dood.
WHITE POWER schreeuw ik met volle kracht WHIIIITEEEE POWERRRRR. Nu Spaans gepraat vlak bij de deur..... pistool knelt nu nog strakker in mijn hand. Als de deur opengaat en het is geen white warriors schiet ik die krijgsgevangene overhoop. WHITE POWER schreeuw ik nog eens, dan vliegt de deur ineens open. Er staat niemand in de deur opening. Nog eens schreeuw ik net zo luid als ervoor de gestandaardiseerde Europese aanvalskreet WHIIIITEE POWERRRRRR zodat ze me niet overhoop zouden schieten als ze bang waren dat er een Zweeds bataljon in de hut schuilde. WHITE POWER klonk het van buiten de deur als dan het machtige aanblik van white warriors van achter de deur vandaan komen. Die diversiteit in het blanke ras was ook nu weer duidelijk van de zongebruinde gezichten van de Spaanse white warriors tot de lichtere blanken uit Engeland en Duitsland. De eerste white warrior die de deur opendeed was een Spanjaard die in het begin in het Spaans begon te lullen. Waarop ik nog steeds zenuwachtig ben en pure adrenaline door mijn aderen voel stromen in het Engels antwoorden.
Dat ik de jonge knaap gevangen had genomen en de multikulti buiten de deur had uitgeschakeld.1 van de andere white warriors die oorspronkelijk uit Engeland leek te komen vertelde dat ze waarschijnlijk het hele schip nu in handen hebben.
Uit nieuwsgierigheid vroeg ik direct of het schieten met zwaar geschut van onze kant kwam. Daar kon de white warriors ook geen antwoord op geven maar waarschijnlijk wel omdat er steeds meer white warriors het schip op gekomen waren.
Nu kwamen er een paar white warriors de kamer in en bespraken wat we met de eerste krijgsgevangene zouden doen, er was er eentje die hem het liefst af zou maken en een andere die hem liever gebruikte als onderhandelings-chip.
We besloten om hem in de kamer gevangen te houden en dat hij bewaakt zou worden totdat we hem konden gebruiken en hem in de gevangenis zouden opsluiten zodra we die in handen hebben.
Nu werd een vluchtig aanvalsplan bedacht voor de rest van het schip, met de groep die we nu bij elkaar waren een man of 20 systematisch het hele schip uitkammen op zoek naar verschuilende mariniers en vooral wapens. Zoals gepland was er minstens 1 gespecialiseerde Marine specialist die met wapens van de marine om wist te gaan. Gelukkig was er eentje in het groepje dat we nu bij elkaar waren zodat we direct konden zien of we wat belangrijke wapens buit hadden gemaakt.
De Spanjaard die als eerste de hut was binnengekomen ging ook nu weer voorop, en een ietwat gehard uitziende Spanjaard bleef achter om de jonge knaap te bewaken. Aangezien het grootste gedeelte van de groep nog buiten de hut had gestaan toen we verder gingen om het schip uit te kammen liep ik achteraan in de groep. De gangetjes in het schip waren uitermate smal en met meer dan 1 persoon naast elkaar lopen was een aardige opgave. Na verschillende heftige momenten bij het naar binnengaan van hutten en ontmoetingen van andere white warriors waren we er vrij snel van overtuigd dat nu alle mariniers die het schip hadden beheerd nu waren gedood of krijgsgevangene waren. In het schip hadden we diverse mariniers en white warriors zien liggen die het niet gehaald hadden.
Nu was het tijd om de wapens te inspecteren, in de verschillende hutten en bij gesneuvelde mariniers hadden we al de nodige kleine wapens buitgemaakt zo liep bijna iedereen met een pistool, geweer of uzi-achtig model.
Wat de nodige emoties had losgemaakt toen enkele white warriors zo te zien voor het eerst een wapen in hun handen hadden gehad en door andere white warriors gecorrigeerd werden hoe een wapen gebruikt dient te worden.
In 1 van de hutten was een controle kamer voor de uitermate geavanceerde marine kanonnen op het dek, direct ging de marinespecialist aan de slag met het verkennen van de apparatuur en de computers in een poging om controle over de kanonnen te krijgen. Andere gingen op zoek naar andere marine personeel onder de white warriors en krijgsgevangene die wellicht meer konden vertellen over de besturing van de kanonnen. Zo werd er 1 in marine-kostuum getooide krijgsgevangene de hut binnen geloodst op vrij hardhandige manier die in het Engels gecommandeerd werd te vertellen hoe het werkt.
Zelf kon ik niets met de computers of marine wapens en ben dus snel weer naar het dek gegaan om te zien hoe het buiten in de haven zelfs ging.
1 verdieping hoger , wat de begane grond of op de waterlevel hoogte moet zijn geweest, hoorde ik het schieten weer. sporadisch met lange pauzes om dat weer op te laaien met harde en zachtere pistool schoten afgewisseld. RAKATAKATA PANG PAN PAPAPAPANG.
Nog voordat ik buiten kwam rook ik het al een indringende rookgeur. Niet de geur van een gezellig haardvuurtje maar een vieze chemische rooklucht die je enkel ruikt bij het in brand staan van een heel gebouw. het dek stond vol met whitewarriors die aandachtig het schip en het schouwspel op de kades onderzochten. luchtig het dek scannend zag ik al snel wie het enigste zware wapen bediende dat in aanvals- gereedheid was. Wat een prachtig gezicht was dat, als ik een camera had gehad was dat een plaatje geworden voor aan de muur. Een white warrior die aandachtig de kades afspeurde naar de vijand en zodra die wat spotte dat niet pluis was RAKATAKATAKA nu het zo dichtbij was klonk het nog luider, zo luid dat al het andere geluid overstemd werd, wat tot de nodige irritaties bij de andere White Warriors zorgde die druk in gesprek waren wat nu te doen.
Op de kades was het totale chaos, van enkele white warriors was het duidelijk dat het rasechte hooligans waren die professioneel alle ramen aan het inslaan die ze tegenkwamen. Andere liepen of renden in kleine aanvalsgroepjes naar van te voren geselecteerde doelen. Nu werd het ook duidelijk waar de brand vandaan kwam diverse boten aan de kade stonden al in de fik, allen nog maar net aangestoken net als de branden aan de kade het moesten er al minstens 10 verschillende brandhaarden zijn. Als ik het prachtige gezicht van de eerste veldslag in de WWWRevolutie aan het Sweden2.0 front stond gade te slaan begon ineens 1 van de zware scheepskanonnen te bewegen, niet alleen ik schrok ervan maar iedereen die er in de buurt stond en voor de ronddraaiende loop stond rende of dook direct naar de grond.
WHITE POWER riep er eentje die angstig op de grond lag met zijn handen op zijn hoofd. WHITE POWER vervolgde we met zijn allen WHITE POWER klonk het nu ook aan de havenkade. Nu liepen er white warriors kleine wapens als pistolen geweren en handgranaten uit te delen en er verschenen zelf een paar bazooka uitziende wapens aan dek wat een luid gejuich opleverde bij de mensen die ze zagen. De wapens werden snel verdeeld totdat een ieder een pistool of geweer had en wat er nog over was werd naar de kade gesleept net als diverse kisten handgranaten, magazijnen en MRE's.
Dit momentje van relatieve rust nam ik snel als goed moment om mijn eigen pistolen uit te zoeken en zien of ik extra magazijnen kon benuttigen, mijn eigen kennis van pistolen was net zo beperkt als de meeste white warriors die ik de wapens had zien aanpakken. Blijkbaar was dat snel duidelijk door een white warrior die me begon uit te leggen dat het niet zoveel uitmaakte wat er op de kogels en magazijnen stond, en dat als het paste het goed zou zijn. Alles was zo gefabriceerd dat als een kogel of magazijn niet paste ook niet gebruikt kon worden. en dat kogels en magazijnen die wel paste zonder problemen gebruikt konden worden. Het was een Duitser die het Spaans goed machtig was en na diverse pogingen in het Engels en Spaans kwam er een Spanjaard die 3 doosjes kogels kwam brengen. Snel vulde ik mijn 3 magazijnen met kogels en borg 1 pistool met gevuld magazijn veilig in mijn actietas ondertussen had ik ook de kaarten uit mijn actietas gehaald om het volgende belangrijke doel te bestuderen en te zien of het mogelijk was om er snel te komen.
Snel de meest gedetailleerde kaart van de haven gepakt en snel kwamen er White Warriors kijken op de kaart wat al snel voor te weinig plek zorgde.
GUYS let me explain were we are okay but dont push so much its fucking tight in here riep ik dan maar voordat de meute me kaart onder zou lopen.
Snel liet ik zien waar we waren en waar we de haventerminal binnen waren gekomen. Als ik iets aanwees op de kaart gingen de hoofden direct naar de kade om te zien hoe de kaart relateerde op het zicht op de haven.
Iemand merkte op dat de vaargeulen niet zover van de kade waren en dat er 1 punt was waar zowat alle vaargeulen bij elkaar kwamen