29
setti. Gerçi bunu başaramamış olmamıza daha çok değinmişti: “Acılar yeni kararların öğret-menleridir. Büyük sayılabilecek acılar, savaş-lar, ölümcül kitlesel hastalıklar, soy kırımlar vb. insan benliğinde biraz daha uzun kalıyor. Ne yazık ki çok uzun olmasa gerek, aynı hata-lar her yüzyılda farklı ölçeklerde tekrarlanıyor. İnsanın kendisini geliştirebilmesi hatalarının eseridir fakat sürekli tekrarlanan aynı hata-lar bunların evrimleşmesine daha ölümcül ve kitlesel olmasına neden oluyor” Bense arka-daşımın dediklerine katılmayarak bu hatalar-dan ders çıkarttığımızı ve yaşamımızın daha sağlıklı ve barışçıl geçtiğini iddia ediyordum. İnsanların yatacak yerlerinin olduğunu, yiye-cek içecek sıkıntısı daha az çektiklerini, sağlık imkanlarının arttığından ve ömürlerimizin daha da uzadığından bahsediyordum. Robot sözlerimi bitirmemi beklemeden “Ömrünüz kimin için uzuyor? Ve ne kadar çok canlı bu söylediklerinden yararlanabiliyor?” diye sordu ve “İnsanlar hatalarından ders alacağı yerde hatalarını neden göstererek daha büyüklerine yol açıyorlar.” dedi. Sonuç kısmında anlaşa-masak da oturup birbirimizi dinleyebiliyorduk. Muhtemelen onun robot olmasından dolayı-dır, yoksa tokatlı yumruklu başka bir sohbet sonu daha olabilirdi. Gözlerim tekrar kapandı
28