Dream Watchers by Mel Hartman - HTML preview

41. Codie van Holm

Lapsus: -abuis -erratum -misslag -vergissing -verspreking -schrijffout –fout

(Encyclo: online encyclopedie)

Terug in Hoofdstad merkten we meteen dat de rust weergekeerd was. Het was er zelfs, met de aanwezige Hoofdstadbewoners,  spookachtig leeg in vergelijking met voordien. Ik keek mijn ogen uit, want ik kon het nog steeds amper geloven dat de dromende ratiomensen eindelijk verdwenen waren. Ik zou ze bijna gaan missen, want geen enkele dromer in het straatbeeld voelde tegennatuurlijk aan. De opluchting was groot bij ieder wezen die we ontmoetten. Ik had er niet bij stilgestaan, maar niet alleen voor ons waren afgelopen dagen zwaar geweest. Ook de tolerantie van de emowereldbewoners was danig op de proef gesteld.

Ik voelde me nog steeds wakker en alert, maar een stuk minder dan afgelopen uren. Kate had gezegd dat het drankje ongeveer vierentwintig uur effect had en dat betekende dat het deze avond uitgewerkt zou zijn. We besloten, omdat we de slaap toch nog niet konden vatten, bij Gehlen thuis een nabespreking te houden om daarna eindelijk naar huis en ons bed te gaan.

Gehlen trof een briefje aan waarin stond dat Natasha, zodra ze gemerkt hadden dat de dromerkwestie opgelost was, meteen door de school opgeroepen werd om erheen te gaan. Arle was bij Repelsteeltje en stelde het wel.

Het leven in Emowereld hervatte snel zijn normale routine, maar de wezens hier waren dan ook heel wat chaos gewoon en flexibiliteit kenmerkte hun karakter.

Mentaal voelde ik me wel uitgeblust en het was voor het eerst in bijna een etmaal dat ik het niet erg vond om te gaan zitten. De anderen voelden zich blijkbaar net zo, want ze ploften zuchtend neer op de banken en stoelen.

‘Dille, wil je even nagaan of er nieuws is uit Ratiowereld,’ vroeg Gehlen.

‘Laptop niet bij me,’ antwoordde ze.

Gehlen liep naar het scherm aan de muur en zette die aan. ‘Dan maar zo,’ zei hij.

Het enige dat het beeld overheerste, was een bericht van Presidente Clinton waarin ze meedeelde dat alle mogelijke middelen werden ingezet om de samenleving weer op te bouwen. Ze betreurde het verlies van zoveel ratiomensen en deelde haar condoleances mee. Families van de slachtoffers zouden een vergoeding ontvangen, alsook de bedrijven die verlies hadden geleden. Ze meldde dat de oorzaak van het probleem onbekend was, maar de oplossing tenslotte wel uit Emowereld was gekomen.

Hoewel ze door Gehlen, nog bij Morpheus thuis, en via de IFG wel op de hoogte was gebracht van Morpheus, begreep ik waarom ze loog. Het zou niets bijdragen aan het heropbouwen van Ratiowereld en bovendien de al fragiele relatie tussen beide werelden geen goed doen. De presidente wist dat het dromen een essentieel onderdeel vormde van haar soort en ze alles moest doen om dit te bewaren en te laten aanvaarden door haar volk.

Verder verexcuseerde ze zich voor het bedrog van de antidroompillen. Ze verklaarde dat het een noodzakelijke leugen was geweest omdat meerdere studies hadden aangetoond dat het ongezond was voor ratiomensen om niet te dromen. Dergelijke onthouding kon zelfs leiden tot de dood. De reden waarom de regering dus gelogen had, meldde ze, was voor het algemeen belang en de gezondheid geweest. Ze hoopte ten zeerste dat het haar vergeven werd en Ratiowereld in de toekomst een betere relatie tegemoet kon gaan met Emowereld.

Ze sloot het bericht af met een bedanking aan Emowereld en hun hulp.

Dat laatste was een slimme politieke en diplomatische zet, vond ik. Ze mochten in Ratiowereld, en ook wij in Emowereld, dankbaar zijn met een presidente zoals haar.

Gehlen floepte het beeld uit. We staarden allemaal een beetje peinzend voor ons uit.

‘Wilt er iemand kloffie of azijn?’ vroeg Gehlen. Hij trok een grimas. ‘Ik bedoel: schoffie of mijn.’

Kate schoot zo luid in de lach dat ze bijna van de bank afdonderde. Ze wees naar Gehlen en zei met horten en stoten: ‘Dat is een verbreking. Ik bedoel een verkering.’

Kalon begon ook te lachen en aanvankelijk keken Gehlen, Dille en ik hen met verbazing aan.

‘O,’ zei ik toen. ‘Dat komt door dat energiestankje. Dat ellebogentankje, dat…’ Ik bulderde het uit. Wat zei ik nou allemaal? Ik kende de woorden die ik wilde uitspreken, ik zag ze in mijn hoofd, maar het leek wel alsof de verbinding tussen mijn hersenen en mijn tong een defect vertoonde. Mijn mond wilde me niet gehoorzamen!

Gehlen lachte intussen ook mee en Dille zei giechelend: ‘Ik smurf bijna niet te breken.’

‘Dit is belangrijk.’ Gehlen schudde zijn hoofd ontkennend. ‘Nee, wat ik wilde heggen was: dit is gemakkelijk. Nee, nee.’ De tranen rolden uit zijn ogen.

De woonkamer vulde zich met gelach en gegier.

‘Hoelang schuurt dit?’ vroeg Gehlen, weer iets gekalmeerd, aan Kate.

Kate hield haar schuddende buik vast en bracht met moeite uit: ‘Zolang het stuurt.’

‘Maar wat ik daarnet wilde klagen was: wilt iemand stinken?’ vroeg Gehlen en plooide dubbel van het lachen.

‘Laat maar, we brillen het wel,’ antwoordde Kalon. ‘Ik ga de vis wel halen uit de neuken.’ Hij stond op en liep grinnikend naar de keuken, waar ik veronderstelde dat hij fris ging halen.

Dille vaagde haar tranen weg. ‘Hij zei breuken! Waar het gat van mol is… is… ’ De volgende woorden kon ze niet meer uitspreken, want ze begon onbedaarlijk te lachen.

‘Dit is alleszins een gedeukte weide van enkele snoeilelijke wagens,’ zei Gehlen en daar kwam ik niet wijs uit. Ook de anderen keken hem vragend aan.

‘Wat?’ vroeg ik grijnzend.

‘Ah,’ Gehlen wuifde met zijn hand. ‘Je weet wel: eind zwel, al knel. En beter al lassend, dan al schuilend.’

‘Codie,’ zei Dille. ‘Ik ga zo niet te loet naar mijn muis. Wil je me teleploerten erheen?’

Ik knikte, want ik durfde amper nog mijn mond te openen.

Kalon kwam terug met een dienblad vol frisdrank. ‘Kate en ik gaan al waggelend. Hé, Kate?’

‘Ja,’ antwoordde ze nog nalachend. ‘Een beetje plamuur maken onderweg.’

En opnieuw schoten we in de lach, zodat Kalon snel het dienblad moest neerzetten voor alles op de grond flikkerde. Zoals Gehlen al eerder probeerde te verwoorden: we hadden de zware dagen van afgelopen tijd niet beter kunnen afsluiten dan op deze wijze.