5.Njiani Kuelekea Montana
Ilikuwa ikikaribia saa tatu kamili saa za jioni siku moja Ijumaa ya Mei. Mahali palikuwa katika barabara moja kaskazini mwa Amerika ya Magharibi ya Kati. Katika historia, ilikuwa ni usiku wa kutafakari urembo wa maumbile. Lakini katikati ya uharibifu mkubwa kuwai kutokea, hayo hayakuwa katika fikira.
Irene Strait alitazama mzee aliyekuwa kando ya moto wa kambi. Alimuangalia kwa huruma lakini kwa kuchanganyikiwa. Kwa miaka mingi alimuheshimu-- na labda kumsujudu. Alitamani mumewa angalikuwa vivyo hivyo. Kwa sasa Vernon Billings alionyesha ujasiri na nguvu. Tamaa yake ya kutamani kufika Montana iliendelea, hata ingawa ilionekana kama atakufa kutokana na msimamo wake wa kishenzi.
Haikuwa bora kumuita Vernon Billings tapeli, iwapo ilikuwa sawa, basi alikuwa amejitapeli mwenyewe pia. Alikuwa amejitolea kulala sakafuni nje ya ukumbi wa Eau Claire, Minnesota, ili Raymie na wanawake wale waweze kulala vyema ndani ya gari. Lakini punde tuu mvua ilipoanza kunyesha na kulowa, ndipo alipokimbilia kujiunga nao ndani ya gari. Madhara ya bomu lililolipuka kule Minneapolis tayari yalikuwa yameonekana, na hasa kuonekana zaidi baada ya mvua.
Vernon alilala nje tena Alhamisi usiku, karibu na mpaka wa Dakota, kwenye barabara ya 94. Hali hii ilimfanya kuwa dhoofu kuliko wanahiji wenzake waliokuwa ndani karibu na mzunguko wa barabara ya 94, upande wa Magharibi na barabara ya 85 kuelekea Regina Kaskazini, Canada.
Lakini Irene hakuwa anafikiria kilichomfanya Vernon kulala nje siku hizo mbili, kama ulikuwa ujasiri au ujinga. Alikuwa akifikiria juu ya tabia yake siku hiyo.
Maji na chakula yalikuwa haba na ghali, lakini mafuta ya gari ndio yalikuwa katika fikira ya wasafiri wengi katika barabara kuu za taifa. Lori za kubeba mafuta hazikuonekana, Vituo vilivyouza kwa bei ya kawaida vilikuwa vimefungwa. Msongamano wa magari ulikuwepo, na magari yalisimama na kuenda, huku wakiyumbayumba kwa kutafuta sehemu bora ya kupitia au kuepuka magari yaliyokuwa yamekwama. Hali hii ilipelekea kutumia mafuta mengi.
Kufikia ijumaa asubuhi, vituo vilivyokuwa kuwa na mafuta viliweka bei waliyotaka. Hundi za pesa na kadi hazikuwa na manufaa na haingewezekana kupata fedha kutoka kwa benki. Wanahiji walikuwa na pesa chini ya $100 walipofikia kituo cha mafuta alasiri, na kuona tangazo la mafuta kuuzwa kwa $1,000 kwa tanki. Hali hii ilikuwa ya kutatanisha.
Vernon alisimamisha gari hilo kubwa la mji wa Lincoln karibu na matuta, kisha kuegemeza kichwa kwenye mduara wa usukani wa gari na kusema maombi. aliinua kichwa, kuegemea upande wa Elaine na kuchukua kiraka katika kisanduku, kisha kumgeukia Irene nyuma ya kiti. "Irene weka bomba la mafuta kwenye tanki na kuwachilia mafuta punde muhudumu wa kituo atakapoasha mashine?" Irene aliona Eleine akiwa ameshanga.
"La, Vern. Wacha." Elaine alianza.
"Nitawacha gari lingurume ili tusipoteze muda," Vernon alisema, bila kuzingatia fikira za Elaine alipoelekea kwenye chumba cha kituo cha mafuta. Alibaki humo huku Irene akiweka mafuta. Alipomaliza kuweka mafuta, Vernon aliingia kwenye kiti cha dereva na kulivuRomasha gari hadi kwenye njia.
Hakuna aliyesema chochote, ila walifahamu kwamba ametumia bunduki iliyokuwa ndani ya kile kiraka kupata mafuta.
"Sio kwamba nimeiba kwa mabavu," alisema, huku Elaine akimtazama kutoka nyuma. "nilimuachia pesa zote tulizokuwa nazo. Yeye ndiye aliyekuwa akitekeleza wizi. Ilikuwa kujikinga."
Hakuna la ziada lililonenwa siku yote, haata hivyo, Irene na Raymie waliangaliana kwa mshangao juu ya tukio hilo. Raymie angalitaka ufafanuzi zaidi; lakini Irene hakuwa na ufafanuzi.
Tanki la mafuta lilikuwa likikaribia kuisha walipoona kambi ya wanahiji waliokuwa wakimtafuta Masia Montana. Macho ya Vernon yalivutiwa na moto wa kambi. Hakuna yeyote katika kundi la Lincoln aliyebeba kiberiti, na kulikuwa na baridi kal. Magari mengine manne yalikuwa yameegemezwa karibu na moto, huku watu wakiongea na kujadili yale watakayoona kule Montana.
Wote walionyesha dalili ya kuchomwa kwa miali mikali. Baadhi yao, kama Vernon, walikuwa wakipoteza nywele zao, na kupata majipu kwenye ngozi yao. Lakini wote walisisitiza kwamba shida zao zitaisha wakati watakapofika Montana na kumuona Mwokozi wao
Irene alipomuangalia Vernon, alikumbuka yale Elaine alimueleza walipo lala siku ya pili kwenye gari, baada ya Raymie kulala.
"Ni kucheza na akili yangu" alisema. "Unajua sauti tuliyoongea juu yake kule Illinois? Ile iliyosema 'Kuja'."
Irene hangesema kwamba Elaine alikosea kuhusu "Ishara" kutoka kwa Mungu, au kwamba Vernon alifanya makosa kwa kulalamikia unyang'anyi wa mkuu wa kituo cha mafuta. Ilikuwa baadhi ya yale aliyokuwa akitafakari na kuanza kuona na kuelewa juu ya mambo mengi katika mwangaza mpya.
Katika kambi ya wanahiji ya cloverleaf, wanahiji wagonjwa, wanyonge na wachafu walikuwa wakiamuka kutoka kwa vitanda vilivyokuwa karibu na eneo la moto na kukusanyika kando ya gari moja la zamani. Dereva wa gari hilo alikuwa amepanda nyuma ili kuwaeleza kwamba alikuwa na galoni 44 za mafuta ya kuuza. Lakini hawakua mbali sana na mpaka wa Montana, na kiasi cha mafuta waliyokuwa nayo kingaliwafikisha huko.
Msongamano wa magari ulikuwa umepungua upande wa magharibi, kwa vile watu wengi kama dereva huyu walikuwa wakielekea Kaskazini. Mtu huyu alikuwa amechukua mafuta mengi kuliko kiwango cha kumfikisha Canada, na sasa alikuwa akiuza yale ya ziada ili kupata pesa.
Magari mengine yalisimamishwa katika cloverleaf. magari yaliyoelekea kaskazini mwa barabara ya 85. Watu walitoka sehemu za mbali kama Denver Kusini ili watoke nchini humo. Watu kutoka kambi zilizokuwa karibu walisongea kusikiza udalali huu.
Lakini wachache waliokuwa hapo hawakuwa na pesa kujiingiza katika udalali huo. Tulibakia na washindani watatu pale bei ilipofikia $1,000. Miongoni mwao walikuwa ni Tom na Betty White--wakongwe wawili waliokuwa na wajuku wawili
Irene alikuwa ameongea na Tom na Betty hapo awali jioni. Watoto hao walikuwa yatima. Betty alikuwa akiwatunza watoto hao pale wazazi wao walikuwa katika sherehe, na sehemu ya mjengo wa St. Paul ikashambuliwa.
Wakongwe hao walisikia kuhusu Masia wa Montana kutoka kwa jirani, na kujiunga na msafara. Tom alikuwa ametoa pesa za likizo siku moja kabla ya shambulio, hivyo basi alikuwa na pesa nyingi kuliko yeyote aliyeshiriki katika udalali. Alikuwa amemaliza mafuta yake kwa kukosa umakini yadi mia moja kutoka cloverleaf. Wote wawili walikuwa na udhaifu, na walishindwa kutembea. Uwezekano wa kuenda hadi kituo cha mafuta kisha kurudi haukuweko. Hata angalipata kituo cha mafuta, bei yake ingalikuwa juu zaidi.
Baada ya kuangalia tena katika kibindo chake huyo mzee alisema, "Elfu moja na mia mbili!" Wale washiriki wengine wawili walijiondoa kwenye king'ang'anyiro hicho. Yule mtu alitangaza kwamba Tom ampelekee pesa hizo. Betty aliruka kwa furaha.
Lakini Vernon Billings alienda karibu na gari hilo. Aliinua mkono wake wa kushoto ili dalali huyo auone, alimnong'onezea kwa kimya. Walisalimiana, wale wazee wawili waliambiwa waweke pesa zao. Walikuwa wameshindwa.
Tom na Betty walitoka hapo kwa huzuni wakilia. Walienda na kukaa karibu na wale watoto waliokuwa wakilala karibu na Irene. "Tafadhali, chukua watoto!" Betty aliomba, huku akilia. "Tutakupatia chochote tulichonacho iwapo utawachukua watoto."
Vernon alikuwa akiegemea upande wa Irene, na akasikia waliokuwa wakisema. Alitikisa kichwa la, akiashiria kwa mkono wake kwamba hakuna nafasi. Alimuashiria Irene kuwachana na mwanamke huyo.
"Bwana asfiwe!" alinong'oneza, kwa kuchochea alipomkaribia. "Alikubali Rolex yangu. Irene,waweza kusongesha gari hapa ili tujaze mafuta?"
"Twaweza kufinyilia watoto ndani," Irene aliomba. "Mimi na Raymie tutawatunza."
"Tutaweka wapi sanduku? au chupa za maji?" Jamii ya Billing ilikuwa imepakia kiti cha nyuma kwa vyakula, nguo na maji kabla ya kumchukua Irene karibu na Vilima vyaProspect. " Siwezi kukubali hayo," vernon alisema.
"Lakini ni nguo na chakula!" akashangaa Irene. "Twaongea kuhusu watoto wawili"
"Dada Mwenyezi Mungu anajua anachofanya. Mshukuru kwa yale ambayo ametutendea. Atawafungulia njia halikadhalika.Iwapo ni kwa mapenzi yake. Muamini Mungu dada. Ametuleta umbali huu."
Irene alitembea polepole hadi kwenye gari. Amini Mungu? alijiuliza . Walikuwa wamemuamini Mungu ili kuepuka janga; kwamba Yesu aliwaambia waende Montana. Na sasa alipaswa kuamini kwamba watoto wawili watatunzwa bila kujitolea kwa Vernon Billings. au, kwa upande wake.
Jee ni Mungu ndiye aliyeambiwa amuamini? Au Vernon Billings alikuwa kibadala cha Mungu? Aliwacha mtoto wake wa kike, kushiriki katika kuteka nyara, sasa kuwashinda wakongwe wawili na watoto wawili wadogo katika juhudi zao za kuishi, kwa sababu Vernon Billings alisema ni uwezo wa Mungu.
Irene alisukuma gari karibu na lile lililokuwa na mafuta. Wakati yule mtu wa galoni 44 alipoanza kuweka mafuta kwenyw gari la Vernon, alitamani kwamba Rayford angalikuwa hapo ili kumsaidia katika kutatua na kufanya uamuzi. Katika maisha yake alikuwa amefahamu Mwenyezi Mungu kupitia kwa watu wengine. Lakini sasa alipaswa kufanya uamuzi wa maana maishani mwake. Tayari alikuwa akishurutishwa kufanya uamuzi pasipokuegemea mtu. alijaribu kuomba, lakini alikosa imani.
Irene alingojea katika kiti cha dereva, huku yule dalali alipindua pipa ili kutoa mafuta ya mwisho. Alipomaliza, tayari alikuwa amefanya uamuzi. Alimuashiria kasisi Billings kuja.
"Vernon," alianza, kwa kumuita jina lake la kwanza kwa mara ya kwanza. "Nataka uwalete hapa wale wakongwe. Nataka kuongea nao." Kulikuwa na shtaka ndani ya sauti yake, jambo lililomshangaza Irene na vilevile Vernon Billings.
"Ni bora nisiseme kitu." Mtumishi wa Mungu alianza.
"Sitaki maoni yako. Nilisema uwalete hapa!" alisema. "Amsha Reymie na umlete vilevile". Vernon aligeuka kwa mshangao na kutii amri. Alikuwa na mshangao kutokana na uamuzi wake, na pia kutekeleza mbele ya mtu aliyemtolea uamuzi hapo awali. Ilikuwa inatisha lakini pia jambo la kusisimua.
Wakati Vernon alirejea, alikuwa pamoja na mkewe. "Ingia ndani ya gari, Reymie," Irene alisema. Raymie alipanda nyuma, huku wengine wakijikusanya kando ya mlango wa dereva. Aliongea ili wote wamsikize, lakini sio kwa sauti ambayo wanahiji wengine wangalisikia.
"Kuna mabadiliko ya mpango. Tunaelekea Kaskazini", alisema. "Hatuendi Montana. Iwapo utahitaji kuelekea Canada basi jiunge nasi."
"Hapana, usiseme hayo dada Strait," Mchungaji billings aliteta huku akisonga karibu na gari. "Karibu tunakaribia sehemu hiyo. Twaweza kuwachukua watoto iwapo utataka."
Punde tuu aliona mtutu wa bastola yake ukimuelekea kutoka dirishani.
"Dada Strait! Unafanya nini? Weka hiyo chini!"
Bang! Risasi lilifiatuka. Lilipitia juu ya kichwa cha Vernon. Wanahiji wengine waligeuka na kuangalia, huku wakifikiria kwamba gari limeungua.
"Nimekuonya kwa uzito, Vernon!" Irene alisema. "Nina jamii huko illinois, nahitaji kuwatafuta. Amerika imearibiwa, kwa yoyote sitaki kujua. Lakini siwezi kubadili kwa kufikiria hivi.
"Sasa nitauliza mara ya mwisho: Nani anayetaka tuende Canada pamoja?" Tom na Betty walitazamana. Kuangalia kwao kulidhihirisha kwamba imani yao kuelekea Montana ilikuwa imedidimia. Walitazama nyuma upande wa Irene na kuinua mikono yao.
"Leteni watoto," Irene alisema. Tutajazana lakini tutasaidiana. Je, wewe Vernon? waweza kutufuata kama utapenda."
Vernon Billings alikuwa na maumivu ya mwili na roho. kijasho kilimtoka na huku homa ikimpata. Alikuwa amesafiri kwa muda mrefu. Fahari yake na imani ya dini haingebadilisha uamuzi wake. Kweli au si kweli, alikuwa tayari kufa ili kutetea uamuzi wake. Alitikisa kichwa chake kisha kuenda kando.
Irene alimtazama Elaine, "Na wewe?"
"Uamuzi wangu ni sawa na ule wa Vern," alisema, akisonga karibu na mumewe ili kumliwaza na kumtuliza.
"Ninaelewa," Irene alisema, huku akijituliza kwa muda. "Ninawapenda nyinyi. wote".
Bibi wa mchungaji alirudisha ujumbe aliotoa Irene kuhusu upendo, kisha Tom White akapata ruhusa kutoka kwa Irene kabla ya kuwafikia Vernon na Elaine.
Aliwapatia funguo za gari lake na pesa huku Betty akiwapandisha watoto kwenye gari.
"Gari langu liko pale" Tom alisema huku akionyesha upande kulipokuwa na gari aina ya Ford la rangi ya kijani. "Garihilo halina chochote, lakini mwaweza kutoka hapa na hii." Alidhamiria kitita cha pesa.
Tom aliporejelea Irene na kujiunga na Raymie na mtoto mmoja katika kiti cha nyuma. Betty alimshikilia mtoto mmoja kwenye kiti cha mbele pamoja na Irene. Katika kiti cha nyuma kulikuweko pia visanduku viwili na kufanya msongamano.
Irene alianzisha gari na kuwapungia mchungaji na mkewe, na kisha kuingia kwa kasi kwenye barabara kuu.
"Mama, tumefinyana hapa nyuma," Raymie alilalamika.
Irene aliitikia kwa upole huku akiendesha gari, huku akisikiliza kwa makini. "Nitasema mara moja tuu, Reymie. Iwapo mmoja kati yenu haridhishwi na hali hii, uliza tuu na nitakushukisha. Samahani sana Raymie sijawai kukufundisha adabu njema. Hizi ni nyakati za dhiki, jaribu kuerevuka na kuelewa mara moja. Ni wakati uwache kulalamika na kumshukuru Mungu kwamba ungali hai, na vilevile tumepata uwezo wa kuondoka mahali hapo. Je, wanielewa?"
"Ndio, mama," Raymie alisema. Tom na Betty pia walinong'onea kukiri masharti hayo.
Walienda kwa kimya Walipokuwa wakienda kila mmoja wao aliomba maombi kwa njia ya kipekee.
Kitu muhimu ambacho Wakristo wapasa kuelewa ili kuepuka majaribio na kujitayarisha kuyakabili, ni jinsi ya kutii na kufuata Sauti ya mwenyezi mungu. Inaanzia na kufikiria na kujali ndani ya roho yako. Ulimwengu wa sasa umekaidi haya, hivyo basi kukosa kutii maadili ya Mwenyezi Mungu.
Utiifu kwa Mwenyezi Mungu umegeuka kuwa kuabudu na kutii binadamu wenzao.watu walio kwenye mamlaka, wazazi askari, waalimu na askari. Shida ya Irene sio kwamba alimtii Vernon Billings, au yale aliyofanya Vernon hayakuwa mema. (Hata hivyo Irene alitumia bunduki hatimaye!) Shida yake ni kwamba alikosa kuuliza Mwenyezi Mungu jambo la kufanya, au alidhania kwamba mapenzi ya Mungu sharti yadhihirike kupitia kwa mchungaji wake. lazima awachane na mchungaji wake ili aweze kukua kiroho.
Jamii ya dini na madhehebu hufundisha kuhusu kutii dini au dhehebu ni hakikisho la uokovu, dhana hii ni kinyume cha ukweli. Wokovu ni pale tunapopata na kuamini Mwenyezi Mungu pasipo kusujudu dini au madhehebu.
Soma Luka 17:31-37. Wanafunzi walitaka kujua mahali pa kuenda siku ya kiama, Yesu aliwajibu kwa mafumbo yaliyoeleza kwamba lazima tuwe kama ndege, tayari kufuata maagizo ya Roho mtakatifu ili kutuongoza kila dakika wapi tunapoelekea na lini.