Hoofdstuk 6.2, Wel of geen Prefered White warriors
Nu het plan daadwerkelijk werkelijkheid kon gaan worden was er nog dat ene grote probleem. Het probleem dat er nog meerdere preferred White Warriors nodig waren om dit grote plan werkelijkheid te laten worden. Al waren de meetings met Paul en Igor vrijwel vanzelf gegaan en geheel goed verlopen was het nu een groot probleem om ergens een Prefered White Warrior te vinden die ook in de eerste phase kan laten zien dat die een succesvolle actie op touw kan zetten en uit voeren. Met Dave als Prefered White Warrior zijn we goed vertegenwoordigd in Nederland, maar om uit te breiden over de landsgrenzen en ook taalgrenzen zou sowieso moeilijk maar misschien zelfs onmogelijk kunnen zijn. Zeker omdat er geen risico genomen mag worden in de eerste phase, de wens dat 1 van de andere Prefered White Warriors met een kandidaat zou komen lijkt niet meer in vervulling te gaan aangezien de tijd toch begint te dringen.
Na veel wikken en wegen was het dan eindelijk tot Henk doorgedrongen dat hij zelf actie moest nemen om nog minimaal 1 preffered White Warrior te vinden die van zo een goede kwaliteit dient te zijn dat zijn aanwezigheid de andere White Warriors over kan halen om dit plan dan werkelijk in actie te laten gaan.
Zo waren er al verschillende plannen door zijn hoofd gegaan zoals het aankloppen bij een militante extreem-rechtse actiegroep of simpelweg opbellen naar verschillende extreem rechtse posters op het internet. Allen werden eigenlijk net zo snel weer verworpen omdat het onlogisch zou zijn dat iemand een onbekend persoon zou vertrouwen zonder hem door en door te kennen met een levensveranderende beslissing zoals het meedoen aan een wereldwijde revolutie. Het plan wat waarschijnlijk nog het meest tijd en moeite zou kosten was om zich voor te doen als een journalist om zo een diepgaand gesprek met iemand uit het extreem-rechtse millieu aan te kunnen gaan.
Om zichzelf als betrouwbare journalist voor te doen zou die op zijn minst referenties in verschillende publicaties moeten laten zien danwel een website als zijnde onafhankelijke internet journalist voor te doen.
Het eerste was vrijwel onmogelijk en zou hij dus een website moeten maken met voldoende artikelen zodat hij als werkelijk redelijk succesvol onafhankelijke journalist door kon gaan. Een website laten maken was tegenwoordig niet zo moeilijk en het kopiëren en plakken van texten van internet naar de website zou ook een fluitje van een cent zijn.
Een kijkje naar de geschiedenis van de domeinnaam en de bezoekersaantallen van de website zou echter direct verraden dat het op een nieuwe website gaat.
Om dat tegen te gaan moest Henk dus eerst een website domeinnaam vinden die net was verlopen zodat hij de naam kan registreren, of iemand zijn website opkopen en dan enkel de text te veranderen. Deze laatste optie leek Henk dan ook het best zodat de domeinnaam geschiedenis en bezoekersaantallen authentiek zijn, het zou echter wel veel geld gaan kosten omdat niemand zijn succesvolle website met alle rechten zou verkopen.
Het had dan ook uiteindelijk bijna 1500 euro gekost wat een groot deel van Henk zijn vermogen was geweest. Maar nu was hij de legale eigenaar van een redelijk succesvolle internet journalisme website. Enkel de texten en profielfoto's aanpassen en hij kon zich voordoen als onafhankelijke journalist die een diepgaand portret van een oprecht rechtse Europeaan zou creëren.
Henk was zich er goed van bewust dat de site enkel diende als facade voor zijn tijdelijke identiteit als onafhankelijke internet journalist en enkel wat texten van internet hoefde te kopiëren. Maar hij had de smaak al snel te pakken en schreef in een paar dagen tijd een paar werkelijk goede artikelen die dan ook snel gelezen werden door de vaste bezoekers van de website. De reaguurders waren erg verbaasd om dit soort artikelen op de website te lezen maar vonden de verandering in artikelen wel interessant en spannend.
Zo had Henk al een 3 pagina's lang artikel over GMO in Europesche winkels geschreven en 2 artikelen over de EUSSR. Hoe de structuur van de EU bestuur direct gekopieerd was van de overheidsstructuur van de USSR, en zelfs de geheime commissies in Europa die direct uit de USSR gekopieerd waren.
In dezelfde dagen dat Henk met de website bezig was geweest had hij zich verdiept in verschillende extreem-rechtse en anti-europesche websites en groeperingen. Het was ironisch genoeg een extreem-linkse website geweest waar hij de contactgegevens had gevonden van ene Pierre uit Frankrijk die een of andere geheim legertje van gelijkgestemde ergens in het centrum van Frankrijk zou leiden en trainen. Piere had geen website of email adres en was voor de rest niet te vinden op het internet.
Precies het soort man die weet hoe je uit het zicht van de spionerende ogen en oren van het systeem en zijn systeemknechten kan blijven.
Snel was een handgeschreven brief gefabriceerd door Henk die met een expres-koerier naar Pierre was verstuurd met het verzoek om een diepgaand interview om een historisch artikel over een willekeurige extreem-rechtse militant te maken. Met zeer uitdrukkelijk vermeld te hebben dat Pierre zo lang en veel mocht zeggen als die zelf zou willen zonder tijdslimiet en dat hij het artikel mocht bekijken en zelfs aanpassen voordat het gepubliceerd zou worden. Henk ging zelfs zover dat hij op zijn nieuwe website had vermeld dat hij bezig was om een exclusief en historisch interview of beter gezegd reportage zou maken met een mysterieus extreem-rechts figuur uit de donkere bossen van Frankrijk.
De brief werd afgesloten met het verzoek om zsm een terugkoppeling te maken zodat het interview zsm gehouden kon worden.
Zo was het met veel moeite, geld en plannen wel gelukt om binnen een week na het versturen van de brief in 1 kamer te zitten met Pierre. Op verzoek van Pierre was er niets in de kamer aanwezig met uitzondering van Pierre zelf, Henk een balpen en 2 schriften die Henk mee mocht nemen 1 met voorgeschreven vragen en texten en 1 om het interview in op te schrijven. Er mochten geen elektronische apparaten meegenomen worden zoals telefoons, MP3 spelers of andere elektronische gadgets.
De plaats van het interview was door Pierre geregeld op een kleine 3 uur van Parijs met de trein was een hotelkamer geregeld. Henk had aan de balie moeten vragen voor hotelkamer 219 op naam van Francoise la choire.
Zo gezegd zo gedaan, de deur van de hotelkamer stond op een kier en zo was Henk dan de hotelkamer binnengewandeld. Verwacht om op intimiderende wijze ontvangen te worden door een in tactische of militante kledij getogen Pierre, of zelfs Pierre met een aantal kornuiten getooid in militaire kleding. Niets was minder waar, een vriendelijke man van Henk zijn eigen leeftijd. Met een gezond gezicht en vriendelijke lach had Henk vriendelijk ontvangen en zelf zijn jas aangenomen om netjes op te hangen. Al zag Henk in een glimps dat Pierre zijn handen het jasje snel controleerde om wapens en andere harde voorwerpen zoals geluidsopname apparatuur.
Het gesprek verliep in het begin niet erg vlot aangezien beide mannen het Engels niet goed machtig waren en het een tijdje duurde voordat het Engels weer een beetje boven kwam. De twee mannen mochten elkaar wel naar het gesprek vorderden. Henk kreeg ook best veel te horen van Pierre, aangezien hij begon met persoonlijke vragen over Piere zijn dagelijkse leventje, wist hij binnen een half uurtje meer over de mysterieuze Pierre dan dat hij van zijn meeste collega's wist waar hij al jaaaren en jaaren dagelijks mee samen werkte.
Zo had Pierre in het leger gediend en was verschillende keren uitgezonden, was zijn vriendin kwijtgeraakt in een auto ongeluk waar een dronken allochtoon frontaal op zijn vrouw was ingereden. Die allochtoon was direct vrij gesproken van het dodelijke ongeluk omdat hij de taal van Frankrijk niet machtig was, en dat was al genoeg straf vond de rechtbank van Frankrijk.
Het ijs was dan ook goed gebroken toen Henk over de vermeende extreem-rechtse praktijken van Pierre begon, en begon met een inleiding hoe hij zijn adres en gegevens van een ultraextreem-linkse gewelddadige website had gevonden. De website was opgezet met Europeesch belastinggeld en was erop gericht om adresgegevens van extreem-rechtse mensen te posten met de dun verborgen suggestie -+om ze het zwijgen op te brengen.
Pierre had zelf nog nooit van de website gehoord en was zich er nooit van bewust geweest dat zijn adres en identiteit op het internet waren gezet door systeemknechten. Hij was er dan ook niet blij mee en vroeg zich af of hij zich zorgen moest maken. Pierre ging verder met uitleggen hoe hij en zijn militante groep verschillende safehouses hebben door het land verspreid waar ze verzamelen als er wat in het land gebeurt zodat wat er ook gebeurd ze altijd samen zullen zijn met de materialen en wapens die ze nodig zullen hebben om de voortgang van hun groep te verzekeren.
Op de vraag wat er dan specifiek moest gebeuren voordat ze huis en haard zouden verlaten om aan een gewelddadige episode van hun leven te beginnen wilde Pierre niet verder op in gaan. Pierre zijn militante groepering had geen naam en geen vaste ledenlijst, maar een stuk of 20 mensen deden mee aan de maandelijkse trainingen die ze samen hielden. Vaak maakten ze een fictief doel dat ze dan aanvielen. Of trainden ze midden in een stad verkleed als toeristen of locals.
Aangezien Henk had beloofd geen namen, foto's of andere persoonlijke informatie te posten liet Pierre zich helemaal gaan en leek hij geen geheimen te hebben.
Dan vroeg Henk of ze weleens een kernreactor of een waterkering als fictief doel hadden genomen in hun maandelijkse trainingen. Waarop Pierre ineens heel serieus werd en de sfeer helemaal omsloeg. Zijn starre gezicht, de ogen van Pierre die Henk zijn gezicht bestudeerde. Hij leek te kijken of het een grap of een val was geweest. Echter was het geen van 2 geweest, het was een serieuze vraag geweest. Zonder dat er woorden waren gevallen, ging Pierre verder in zijn Engels met zware Franse accent.
"We sure did..... we have trained on a montly base for the past 12 years, we have just about any target you can think of. But why do you speifically ask for these 2 targets Henk?
Is this some sick joke or are you a government agent trying to frame me for terroristic training?" Nu was het dan Henk zijn moment alles of niets, al was het de bedoeling geweest om piere de hele dag uit te horen, nu leek het moment geweest om duidelijk te maken waarvoor hij was gekomen. Aan alles zoals vooraf geplanned was dit veel te vroeg, maar Henk voelde dat dit het moment was.
"Pierre my real name is Henk, but i am and never been a fucking journalist.
I am on your side, fighting in the unseen war for the survival of the white race. The sole purpose of this visit is to recruit you in a secret and very daring plan to create a new country in Europe that will secure the survival of the White Race for future generations.
After very carefull research we have chosen you to contact, in this very early stage of the World Wide White Revolution as we call it."
Pierre zat daar begrijpelijk overrompeld over wat hij hoorde, zat doodstil, vertrok geen enkele spier maar keek me nietszeggend aan. Wat eerst een knullige aanblik leek ging over op een ietwat intens gezicht. Maar het moedigde Henk aan om verder te spreken zolang Pierre niets zou zeggen duidde erop dat hij de informatie tot zich nam om een mening te vormen.
"We have several very influencial Preferred White Warriors in different parts of Europe that will be the base of this Revolution. In different phases we will recruite more and more White Nationalists in order to create a invisable but very real and very well prepared army in the course of years before the actual millitairy Revolution begins.
We need real and dedicated Millitants like you to lead this revolution"
Een ongemakkelijke stilte viel, met Pierre nog steeds naar Henk kijkend. En Henk die zich af begon te vragen of Pierre in woede of huilen uit zou barsten.
Maar doorpraten en nog meer gevoelige informatie prijsgeven leek niet verstandig totdat Pierre intresse zou tonen.
"Why would i trust you"
Kwam het dan eindelijk uit de mond van Pierre.
"Look Pierre trust is a difficult thing and you are very correct to mistrust anyone asking you something important like the securing of the White Race.
Especially in this very early stage of the revolution, and besides that if you join us, you will have to trust me and others with your life.
But you are not the only one who feel uncomfortable to commit without the trust of people you never met and most you may never meet. Like you there are leaders from across Europe who will commit with their lives for this cause once they have proof from the other preferred White Warriors that they are able and willing to carry out big attacks. In this line there may be a call upon you to carry out an attack to proof your commitment after other White Warriors have gone before"
Het nietszeggende gezicht van Pierre kreeg dan eindelijk weer wat kleur, zijn ogen gingen weer heen en weer. Het leek dat die eerst naar de klok keek, dan mijn gezicht om dan weer voor zich uit te staren.
"An attack is easy to carry out, it is more difficult to get away with it. But it will be useless without any specific goal to achieve. If the sole goal to make an attack is to proof that we can and are willing to make an attack it will be senseless to kill people, i hope you can understand that."
Daar was het dan, de eerste blijk van Pierre dat hij mee zou durven doen, het gesprek duurde nog een tijd en er werd nog gespeculeerd over doelen etc etc. Maar voor Henk was alle moeite al waard geweest nadat Pierre zijn voorzichtige toezegging had gedaan. Voor 1 ontmoeting met andere preferred White Warriors. Die net als hij uitgezocht waren voor hun kunde en inzet voor de overleving van het Blanke ras.