World Wide White Revolution by White Warrior - HTML preview

PLEASE NOTE: This is an HTML preview only and some elements such as links or page numbers may be incorrect.
Download the book in PDF, ePub, Kindle for a complete version.

Hoofdstuk 8, Aftermath Eerste actie

Toen ik het dorp inreed merkte ik al dat er iets anders was als normaal, het voelt alsof er iets aan de hand is, normaal gesproken is er wel wat beweging op de straat en in de huizen rond deze tijd. Echt een dorp kan je het niet meer noemen gezien de almaar  bijkomende nieuwbouw. Niet alleen het aantal mensen nam zoveel toe dat je het meer een plaats zou noemen dan een dorpje, maar ook het soort mensen had niets met een gezellig authentiek dorpje te maken. Men vind het tegenwoordig vreemder als je een rock muziekje luisterd dan dat er een pinguin in middeleeuws gewaad over de straat waggelt.

Het is ondertussen alweer net over 6 uur en begint alweer wat lichter te worden, de koplampen van mijn autootje schijnen al iets minder op het asfalt. De afwezigheid van mensen en levendigheid in het dorp maakt me helemaal ziek, hevig begin ik te beven en dat vreemde gevoel in me maag zo ziek ineens en mijn spieren verslappen ineens zo erg dat ik niet eens doorheb dat mijn autootje zo de stoep opstuur. GODVERDOMME KANKERZOOI schreeuw ik uit luid, kut ik hoop dat niemand me heeft gehoord, of erger nog dat ik iemand heb aangereden. hèhè  met een brede gemene grijns op mijn gezicht heb ik door het geen toeval is dat er niemand op straat loopt waardoor ik niemand heb aangereden, maar dat iedereen waarschijnlijk binnen het nieuws zit te kijken. Als de actie geslaagd was dan was het natuurlijk wel een grote gebeurtenis zo vlakbij het dorp. Met een flinke ruk aan het stuur had ik de auto weer op de weg. Geluk bij een ongeluk was ik nu ineens weer helemaal helder en dacht ik weer rationeel. Bij de flat aangekomen was mijn plekje gelukkig nog vrij, waar ik mijn autootje dan ook snel neerzetten en direct naar binnenging met alle spullen die ik vannacht gebruikt had. Zo dat er niets in mijn auto ligt wat kan duiden op betrokkenheid van deze eerste aanslag, de raampjes liet ik op een kiertje zodat de laatste kruitgeuren uit mijn autootje zouden verdwijnen.

Binnengekomen deed ik snel de deur dicht en wachtte een minuut of wat om te horen of ik iets verdachts hoorde, sirenes, voetstappen geschiet of iets........ maar ik hoor niets anders dan het gebruikelijke gezoem dat dit oude gebouw produceert.

Zoals zo vaak gerepeteerd moet ik nu eerst alles doornemen zodat ik geen fouten maak later in de dag, eerst minstens 2 keer de gebeurtenissen van afgelopen nacht doornemen met jezelf en dan voorbereiden op de komende wat vast een heel lange dag zal worden. De te verwachten vragen en opmerkingen doornemen en een gepast antwoord instuderen. Al had ik dat al vaak gedaan de afgelopen dagen is het belangrijk  om het nu nog minstens 1 keer te repeteren zodat ik de spanning en gebeurtenissen van vannacht wat verder achter me kan laten en mijn hoofd op nieuwe dingen zetten.

Was er iets fout gegaan vannacht..... had iemand me gezien? iemand iets gezegd of geschreeuwd..... iets vergeten mee te nemen of weg te leggen.  Ja kut de graffiti vergeten te spuiten om zo de communisten de schuld te geven. Ja kut dat is wel jammer maar goed geen probleem aangezien de spuitbus nog gewoon in de tas zit en dus niet naar me te herleiden was. Ja gelukkig had ik een lont gebruikt, als had een onstekingsmechanisme beter geweest zodat de explosie precies voor de trein gebeurde en er geen kans is dat de trein eerder gestopt is maar zo is er niets naar mij toe te leiden anders dan mijn voetsporen. De schoenen die ik vannacht aan had zijn al zo oud dat ook die niet naar mij toe leiden. Zou het nu wel of niet gelukt zijn? dat gaat er door mijn hoofd. Vooral niet gaan kijken op internet of luisteren op de radio of het wel of niet gelukt is gelukkig had ik dat ver van te voren al zo besloten zodat ik nu ook niet hoef te twijfelen. Het is beter als ik niet weet of het wel of niet geslaagd is zodat mijn gezicht en reactie oprechte verbazing, verdriet en angst toont als collega's me zometeen de details van de aanslag vertellen die ze op de staatsTV hebben gehoord.

Of ik het al wist, wie zal het gedaan hebben en waarom zouden die klapjosti's nu juist bij ons in de buurt een trein willen aanvallen dat soort vragen kan je verwachten. Gelukkig weet ik serieus niet wat er gebeurd is en hoef dus ook niet te liegen of smoesjes op te hangen. Enkel waar ik geweest ben vannacht en waar ik was toen die bom afging. Ik had niemand gezien, niet toen ik wegging eerder op de avond en niet toen ik terugkwam in het dorp maar ik kan er niet zeker van zijn dat niemand me terug heeft zien komen. De muren hebben oren maar nog grotere ogen in een multiculturele samenleving. Dus om te zeggen dat ik de hele nacht thuis ben geweest kan me in de problemen brengen als er later naar boven komt dat ik de hele nacht weg ben geweest. Ik zeg wel gewoon dat ik al vroeg wakker was en een rondje ben gaan rijden door de velden, iets wat ik wel vaker deed beetje vogels kijken, stukje rijden of een stukje lopen door de rustieke velden. Toch kan ik deze vraag beter omzeilen of ontwijken zodat er geen tegenstrijdigheden ontstaan mochten er later nog vragen komen. Nee zo ver zo goed zo te zien heb ik niets verloren of verpruts en heeft niemand me zien terugkomen. Het enige wat mensen wel gezien hebben is mijn auto die toch lange tijd heeft gestaan in het gezichtsveld van de weggebruikers, en bij het naar huis rijden.  Maar aangezien ik een oud zwart Volkswagentje rij hoef ik me daar niet veel zorgen over te maken. Zeker bij stressvolle gebeurtenissen als een aanslag en alle poeha die erbij komt vergeet je snel belangrijke details, zo zullen mensen het hebben over een donkere auto, een zwarte auto, een volkswagentje maar misschien ook en nissan of een fiat.

Kut het is alweer bijna 7 uur, snel mijn tas gepakt, die ik gelukkig gister al gepakt en klaargezet had zodat ik nu direct naar werk kan en en netjes voor de overheidscamera in kan klokken zonder argwaan te wekken.

Terwijl ik de deur achter me doe merk ik dat ik nog steeds mijn actie schoenen aan heb en stap snel weer naar binnen gooi de met blubber vies geworden werkschoenen in de kast en trek mijn normale schoenen aan. Direct een schone Levi broek aangetrokken en mijn handen die vol met vuil en opgedroogd bloed besmeurd waren.   pff dat kleine foutje kan zo je hele leven betekenen. Snel mijn auto'tje ingedoken en weggereden, op de doorgaande weg kwam ik al wat verkeer tegen maar het leek wat minder te zijn als normaal. Wel of niet gelukt ...... wat als het niet is gelukt ...... wat als er helemaal niets gebeurd is? Misschien zou dat nog het best zijn niemand dood, geen huilende moeders en vaders op televisie. Vragend waarom, wie en hoe.  Het hek van het bedrijf zie ik al om de hoek, en zet langzaam mijn auto voor het portierspoortje, en begin mijn raampje naar beneden te laten zakken. De portier die me herkende maakte echter dwingend oogcontact en wenkte zowel met zijn hoofd als met zijn hand dat ik snel door moest rijden. Nou dat ging makkelijker als dat ik verwacht had. Dit moment had me al de nodige zweetdruppeltjes opgeleverd omdat ik bang was een zenuwachtige indruk op de portier te maken als ik mijn arbeiderspasje moet tonen. Nu leek hij echter degene die zenuwachtig is. Een geweldig hek ontsluit het bedrijf van de kwade multiculturele buitenwereld, een middeleeuws kasteel lijkt minder beveiligd te zijn als de moderne globalistische bedrijven, maar niet zonder goede reden. Zelfs nu was er bijna maandelijks een incident van poging tot diefstal of geweld op medewerkers.  Ik heb nooit iets kunnen vinden van die geweldige voordelen van de multiculturele samenleving al heb ik toch meerdere malen mijn ogen goed open gehouden om positieve dingen te vinden in de multiculturele leugen.

Er klopt gewoon niets van de logica. Aan de ene kant zou het zo leuk zijn om meerdere culturen naast elkaar te hebben, Dit is alleen al bewezen dat het niet werkt en alleen lijdt tot zelfcensuur, geweld, intimidatie en verloedering van beide culturen. En het resultaat is uiteindelijk dat de culturen verdwijnen, samen met de overheids en globalistische propaganda komt er uiteindelijk 1 cultuur die uit niets dan een samengeraapt zooitje uit verschillende culturen en gewoontes is. En het resultaat waar het uiteindelijk om gaat zoals ons op werk wordt geleerd is het resultaat. Is er meer verdient aan het einde? ...... Voor de staat ja omdat niemand meer een baseline heeft van wat normaal is of welke grens er niet... absoluut niet door de overheid overschreden mag worden. Ja dit besef van een verrotte toekomst voor de mensheid en in het bijzonder het blanke ras wind me steeds erger op. Als we toch allemaal hetzelfde zijn wie zal dan die paar mensen missen die vanochtend wellicht het leven hebben verloren.... zijn er alsnog 6 miljard mensen waar je van kan houden.... waarom zou die zoon of dochter nu belangrijker zijn als 1 van die andere 6 miljard mensen... ben je racist ofzo gaat er door mijn hoofd. Ja zelf ik krijg zieke gedachten door dat brainwashen van de media. In zieke gedachten verzonken heb ik nog niet volledig door dat ik de auto al heb geparkeerd en net de deur naar binnen ben gelopen en sta met me gezicht netjes voor de overheids camera om voor de eerste keer vandaag een facepic aan de overheid af te geven in ruil voor een mager salarisje. Nu wordt ik in ene weer zenuwachtig loop door de gang naar mijn vaste werkplekje en zie dat er commotie is in de werklokatie. He Henk... HENK  heb je het al gehoord? vraagt een collega aan me op gebiedende toon. Ik antwoord zo nonchalant mogelijk: nee hoezo wat is er aan de hand dan? Ja de hele trein is  opgeblazen door terroristen!! Antwoordde de collega Simon  hevig geëmotioneerd met wat leek op agressie en verdriet in zijn stem en in zijn ietwat komische gezicht. Simon een aardige kerel  met veel potentieel in een normale wereld. Nu moest die echter blij en trots zijn met een net  boven minimumloon arbeidersplek en een ietwat minimaal bestaan zonder vooruitzicht op een  florerende toekomst. Nee dit moet zijn toekomst zijn de komende 30 jaar werken in dezelfde  fabriek, dezelfde producten produceren met dezelfde multiculturele collega's die niet meer dan  goeiedag zeggen. En zelfs dat was al niet gebruikelijk in de multiculturele samenleving.

Hoe bedoel je antwoordde ik zoals al vaak gerepeteerd "de trein is opgeblazen dat kan toch niet zomaar.

Een trein blaas je niet zomaar op hoor. Is die niet gewoon ontspoort of van de rails gegleden door een gebroken spoor?"

NEE gek ik zeg toch dat die opgeblazen is,  hele trein kapot . Grootste terroristische aanval in Nederlands sinds de Duitsers hier hebben huisgehouden 70 jaar geleden.

Hoe weet jij dat nou weer antwoordde ik geïrriteerd.

Ja dat zeggen ze al de hele ochtend op de radio, nu had ik pas door dat de radio  nog harder als normaal aanstond de staatspropaganda over de arbeiders stond uit te zenden. Waar is dat gebeurd dan vraag ik zo geschrokken mogelijk........ ondertussen was er nog een stel wat jongere meiden bij ons komen staan luisteren. Naar ons wat luidere conversatie.  De trein onderweg naar Rotjeknor he, dat weet je toch wel is al de hele tijd op het nieuws hoor, vertelde 1 van de twee meiden me op geïrriteerde toon. Hoe moet ik dat nu weer weten ik kom toch net pas binnen en hoezo is het al de hele dag op het nieuws..... het is 10 over 7 s'ochtends hoor. Ja dat weet ik ook wel antwoordde ze nu wat rustiger maar het is wel een beetje vreemd dat je niet eens weet waar het gebeurd is, iedereen heeft het er over. Nu barstte ze ineens in tranen uit, Ik ben in het weekend nog met die trein naar Rotjeknor gereisd wat als ik vandaag naar de stad moest. Nu wreef ze met haar handpalmen in haar ogen. ik wou bijna zeggen dat ze haar make-up over haar hele gezicht aan het smeren was. Normaal was ze altijd zo verzorgd en uitermate bezorgd over haar uiterlijk maar vandaag was dat ineens weg en liet ze haar tranen gaan zonder het bijna op te merken.

Die zal wel eerder naar huis gaan en zich ziek melden als ze in de spiegel kijkt dacht ik bij mezelf. Ik geloof nooit dat die zonder make-up tot half 5 haalt, vaak ging ze sowieso al eerder naar huis zonder dat mij de reden duidelijk was. Dat meen je niet riep ik nu hard en zelf ook wat agressief, een meid die zo emotioneel is maakt altijd wat in me los. Biologische agressie noemde ik het zelf wel eens. Wie heeft dat gedaan dan, terroristen gaan toch geen trein naar rotjeknor opblazen, die blazen eerder Amsterdam of Rotterdam op. Luister nou maar naar de radio dan hoor je het zelf zij Simon met luide stem terwijl die het meisje gerust probeerde te stellen. Nu huilde het andere meisje zelf ook maar wat minder luid.

"Om 10 minuten over 6 is er een terroristische aanslag gepleegd in het midden van het land, de ochtend trein naar Rotjeknor is door een explosief getroffen en van de treinrails op de snelweg gekomen klonk de luide stem va de nieuwsleester met autoriteit in haar stem. Wel ingelichte bronnen hebben het over de grootste terroristische aanslag die in ons land en waarschijnlijk in West Europa is gepleegd sinds het begin van tweede wereldoorlog. En speculeren over onze aanwezigheid in het midden-oosten maar ook van onze politieke steun aan de koerden wat wellicht turkse strijders heeft doen besluiten om de Nederlandse samenleving een signaal te zenden. Al is het nog erg vroeg in het onderzoek lijkt het er op dat er vele dodelijke slachtoffers te betreuren zijn, onze correspondent die net ter plaatse is heeft het over gruwelijke taferelen en tientalle slachtoffers."

awwww is iedereen aanwezig vandaag vraag ik luid op, echter een blink op mijn  gesprekspartners verteld me dat niemand meer in me geïnteresseerd was en Simon de meid nog steeds aan het troosten was en die andere griet alweer weg was. Ik slaakte een lichte zucht van verlichting en dit momentje gaf me heel even de tijd om tot rust te komen want deze sfeer maakt je uiteraard erg emotioneel, kwaad zelfs. Waarom zou iemand al die mensen dood willen, waarom zou je een trein onschuldige mensen opblazen.. die vragen hoorde ik om me heen en op de radio, ik weet het wel maar leuk is het niet.

De manager kwam binnenlopen, het was een ietwat aantrekkelijke vrouw van net in de 40, ze luistert naar de naam Marieke. Met veel ambitie en veel energie in haar werk. Maar heel slim was ze niet, ja intelligent om hoger op te komen in het systeem dat zeker maar volgens mij kan ze niet vertellen hoeveel allochtonen er in Nederland wonen en hoe Nederland er over 100 jaar uitziet als de huidige trend doorgezet wordt.

"Mag ik even jullie aandacht" Nu nog luider " Hallo mensen ik moet jullie wat vertellen. Nu keek iedereen op en luisterde naar wat de manager te vertellen had. "Zoals jullie weten is er iets verschrikkelijks gebeurt vanochtend, we weten niet hoe en wat er precies gebeurt is maar het is duidelijk dat er een explosie heeft plaatsgevonden en daarbij een trein is ontspoord. Als bedrijf kunnen we hier helaas niets aan veranderen.  We bieden iedereen die wellicht vrienden of familie leden in die trein heeft, de kans om naar huis te gaan en daar het nieuws verder te volgen. voor de rest van ons is het niet zinvol om niets te doen of naar huis gaan en daarvoor gaan we zometeen gewoon aan het werk. Dat geld voor iedereen die  geen vrienden of familieleden heeft die in of in de buurt van het incident heeft. "

Ze was zichtbaar emotioneel maar je kan zien dat ze zo professioneel en zo zakelijk mogelijk bleef.

Het begint wel duidelijk te worden dat de actie geslaagd is maar nu ben ik toch benieuwd wat er precies gebeurt is, of de trein geraakt is of slechts ontspoort, maar dat kan ik natuurlijk niet laten merken.

Morge Henk klonk het naast me toen ik plaats had genomen op mijn gebruikelijke werkplek, het was de stem van een van de weinige echte Nederlanders die er op mijn afdeling werkt. Wat een klotezooi he dat dat net weer hier in de buurt moet gebeuren zei Jhon met zijn Rotjeknors zijn accent. Ja vertel mij wat, van wat ik zo hoor is het niet best nee. Maar misschien valt het allemaal wel mee, alles wat ik heb gehoord is dat er een trein is ontspoord na een explosie maar meestal blijft een trein gewoon rechtop staan en zijn er vooral lichtgewonden.

Nee man gek, heb je het niet gezien? Nee ik heb nog niets gezien ik kijk geen TV weet je nog en hier staat enkel de radio aan maar die zegt telkens hetzelfde. Nou ik heb net het nieuws gekeken op kantoor en die hele trein is weg. 2 coupes compleet verwoest door een bom. en de rest is zo de brug afgeknalt. Het lijkt wel alsof een gigantische scudraket die trein heeft verwoest, echt iedereen moet dood zijn die in die trein zat!

 Wat is er... kende je iemand in die trein Henk?  of iemand die over de snelweg zou kunnen rijden rond deze tijd?

Ik schrok op en had door dat ik vreemd zat te grijnzen, nu ik wist dat al het plannen, al het geheim doen alle spanning alles was geslaagd. Ja ik zit te denken volgens mij niet, mijn ex maar die gaat pas s'middags weg. Antwoordde ik snel en resoluut en jij dan Jhon?

Nee ik gelukkig ook niet maar als ik die klootzakken te pakken krijg die dit gedaan hebben dan is het echt gebeurd met ze, kut moslims zeker weer. Vroeger waren er nooit bommen, nu het land volzit met die kutmoslims vallen er elke maand bommen en granaten in het land, en dan zeggen ze dat wij erg zijn (doelend op de hooligans van Rotjeknor).

Ik begin maar met het werk terwijl ik nadenk wat ik moet zeggen, misschien waren het geen moslims slipte het uit mijn mond.... Kut wat doe je nou sukkel geef gewoon de moslims de schuld als dat de logische daders zijn hoorde ik mezelf denken.

Nee....?  wie zou het dan gedaan moeten hebben? vroeg Jhon direct. Ja goeie vraag misschien communisten of nationalisten die het niet eens zijn met deze multiculturele samenleving, weet ik het zeg ik dan maar wanhopig.

Nee man die hebben nog nooit een trein opgeblazen alleen moslims doen dat. Op de achtergrond klonk er wat op de radio wat mijn aandacht meer trok dan Jhon zijn opgewekte praat.

"In ander nieuws vandaag staat een grote wapenroof centraal in het westen van het land. Onbekende hebben in het holst van de nacht een wapenkluis op een militaire bases leeggehaald. Na een korte schietpartij zijn alle onbekende ontkomen. Al is het nog niet bekend wie er achter de roof zit en of het samenhangt met de terroristische aanval op de trein naar Rotjeknor wil de politie wel kwijt dat er tenminste 1 van de overvallers gewond is geraakt bij de schietpartij ."

Zie je zegt Jhon met overtuiging in zijn stem, nu hebben ze nog wapens gestolen ook gaan ze binnenkort in het rond schieten let maar op. Alsof er nog niet genoeg doden zijn gevallen vanochtend ratelde die verder..... misschien wel 150 doden zeggen ze op het nieuws hoor. Hoe kun je nu zo nuchter blijven ging die tegen me door. He hallo, ik ken niemand in die trein hoor en ik heb er niets me te maken en wat moet ik er dan aan doen vanaf hier..... als ik erheen ga mag je toch niet helpen,  alleen de staat mag dat, dat weet je toch. Alles zal wel afgezet zijn als we hier met zijn allen gaan zitten huilen koopt ook niemand wat voor hoor. Wat wil jij eraan doen dan Jhon... alle moslims preventief doodschieten of wat?

Nou waarom niet dan kunnen we in iedergeval gewoon met de trein zonder dat die elke keer opgeblazen wordt door die malloten. En ze werken toch fucking langzaam ging die verder met een glimlach op zijn gezicht waardoor we alletwee in lachen uitbarstte. Uiteraard doelend op de langzame gang waar de meeste allochtonen mee door het leven gaan, of in iedergeval op de werkvloer. Soms lijken ze wel in slowmotion stand te staan. Wie blijft er nu nuchter onder deze omstandigheden vraag ik maar aan Jhon om de bal terug te kaatsen.

Heb je niet zo'n smart dinges met je mee Jhon ik wil die beelden weleens zien als het echt zo erg is, jij bent toch de man van de nieuwste gadgets.

Ja tuurlijk heb ik een smartphone bij me wat wil je zien dan..... ja wat er te zien is die ontspoorde trein waar je het de hele tijd over hebt natuurlijk. Oke hier laat me ff zoeken op youtube, wat een eeuwigheid duurde zal in werkelijkheid niet meer dan een minuut zijn geweest maar ik rukte dat ding bijna uit zijn handen om te zien wat er waar was van al die ophef, maar deed maar net of ik nonchalant aan het werk was.

"Hier moet je zien" kwam er dan eindelijk uit Jhon zijn mond terwijl die zijn nieuwste smartphone bijna in mijn gezicht duwde. Waar die al het geld voor die techgadgets vandaan hield weet ik nog steeds niet, maar het kan nooit van zijn magere loontje bij het bedrijf zijn geweest.

Het beeld liet een ware ravage zien, het begon helemaal ingezoomd op een trein die erg duidelijk door een explosie was getroffen. Van het eerste beeld leek het dat de trein op zijn linker zijkant tot stilstand was gekomen nadat een explosie het had getroffen, met veel persoonlijke bezittingen en wat leek op lichaamsdelen en lichamen. Het was een amateur filmpje van iemand die snel ter plaatse was en een filmpje direct op youtube had geplaatst, de kwaliteit was wat matig maar het eerste beeld liet duidelijk een succesvolle actie zien, veel beter dan dat ik maar had kunnen bedenken. Het filmpje vervolgde door uit te zoemen waardoor duidelijk was dat de bom.... want zo kan ik het nu wel duidelijk noemen na het resultaat te zien was het een krachtigere explosie te zijn geweest dan dat ik had verwacht van 50 kilo buskruit en flash poeder. Het was duidelijk te zien dat de bom precies tussen 2 wagons was ontploft en vooral aan de wagon die aan de voorkant direct was geraakt door de bom het meeste initiële schade had opgelopen. De hele neus van de wagon was vervormt en leek geheel verdwenen. Op het eerste gezicht leek de bom tussen de tweede en derde wagon van de altijd lange trein in het begin van de ochtend ontploft te zijn. Het filmpje toonde nu ook de rest van de trein die duidelijk van de rails, van de brug was afgeknalt zoals gehoopt en gepland en dwars door de snelweg was geschoten op zijn kant wat de hele trein zwaar beschadigd had en inderdaad weinig overlevingskansen bood voor de mensen die in de trein stonden of zaten zonder gordel om.

Het lijkt wel of of de bom onder de trein is geplaatst zeg ik tegen Jhon die nog steeds het filmpje zit te kijken, "ja dat dacht ik ook al. Die moslims hebben gewoon een bermbom in Nederland geplaatst zoals ze altijd doe in hun cultuur in Afghanistan en Irak. Misschien wel een zelfmoordaanslag zeiden ze in het nieuws."

Tering man wat zijn dat ineens veel sirenes buiten lijkt wel alsof er iets ergs gebeurt is..... zal toch niet voor die aanslag zijn zei ik tegen Jhon, dat is minstens 50 KM hier vandaan. Zullen wel gewonde of doden zijn die naar het ziekenhuis hier in de buurt worden gebracht aangezien alle ziekenhuizen in de buurt al vol waren. Het schijnt dat er meer dan 50 gewonden zijn binnengekomen en dat nog lang niet iedereen van de rampplek is verwijdert. Er waren ook een aantal auto's geraakt door de trein en sommige automobilisten knalde er nog tegenaan voordat ze konden remmen.

BUZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ  de zoemer luide koffie pauze in.

Doei he, doei herhaalde ik terwijl Jhon weer naar 1 van zijn andere werkzaamheden vertrok, en zelf naar de kantine vertrok om eenzaam de lunch te benuttigen. Blijft toch vreemd hoe je je het eenzaamst kan voelen in een menigte van mensen in een enkele ruimte. Niemand die groette of interesse toonde, des te makkelijk had ik ook niets uit te leggen of extreem op te letten wat ik zeg. Ik kreeg mijn eten echter niet weg met moeite slikte ik wat van het witte brood belegd met een rijke laag pindakaas door en dronk wat koffie om het weg te spoelen. Aandachtig te luisteren wat er allemaal gezegd werd. Vooral verslagenheid merkte ik op, een afwachtende houding wie of waarom het gedaan had. Direct achter me hoorde ik 2 buitenlandse jongens met welbekende allochtoonse accent speculeren wie het gedaan zou hebben en waarom. De een dacht dat het al-qaida was de ander dacht dat het anti-globalistische communisten waren. "He Henk heb jij het weer gedaan" riep 1 van de allochtenen met luide stem naar me toe. Ik schrok me kapot en kon geen woord uitbrengen. KUT waarom zou die dat zeggen.... had ik iets vreemds gezegd of op laten merken?   Luid begonnen ze te lachen en gingen weer verder met discussiëren over wie het gedaan had. Maar aan niets kon ik opmaken dat ze het echt erg vonden wat er gebeurd was. Ze kenden toch niemand die in de trein zat. En hadden alletwee het idee dat het een enkele bomaanslag was en dat de daders of gepakt zouden worden of in iedergeval niet nog een keer zouden toeslaan. Dus waren niet bang dat er meer aanslagen zouden volgen.

xxxx

xxx

Weer thuisgekomen merkte Henk pas hoe moe die eigenlijk was, waarschijnlijk door de extreme spanning en adrenaline die de hele dag door zijn lijf gierde had die het zelf niet doorgehad totdat die de deur achter zich dicht had gedaan. Toen schoot er direct een extreme moeheid gemengd met extreme angst door zijn hele lichaam, de term angst dekte de situatie niet helemaal, angst en een vreemd gevoel van machteloosheid en schaamte. Al was het niet de bedoeling geweest, plofte Henk toch op de bank met de bedoeling om de TV aan te zetten om de beelden zelf te zien, totdat die zich besefte dat die helemaal geen TV meer had. Pijnzend of die de beelden op zijn PC zou bekijken en de duizenden reaguursel zou gaan lezen die ongetwijfeld bij de beelden van deze geslaagde actie zouden staan zakte die zo weg in dromenland. Enkel om badend in zweet en al schreeuwend wakker te worden van wat waarschijnlijk hele slechte dromen waren geweest maar ze gelukkig niet meer kon herinneren waardoor die wakker was geworden.