Hoofdstuk 9.1 Chemische wapens
Zoals afgesproken het bestand gedownload om de inhoud te lezen, van wat een geslaagde actie leek te zijn geweest aangezien het uitgebreid op het nieuws was geweest. Hopend op meer details en meer duidelijkheid over de verspreiding van de buitgemaakte chemische granaten. Het nieuws had het al over de grootse diefstal van chemisch oorlogsmateriaal ooit en over het gruwelijke karakter van de aanval, de aanvallers hadden alle bewakers gedood en sommige leken door het achterhoofd geëxecuteerd te zijn. De foto's die ze hadden laten zien op het nieuws filmpje dat op internet was te zien had de foto's pixelated maar het was snel duidelijk waarom ze het over een gruwelijke aanval hadden.
Met veel bloed over de vloeren snel tellend waren er minstens 6 bewakers gesneuveld. Het filmpje liet ook duidelijk zien wat een oude basis dit was, waarschijnlijk was de basis nooit geüpdatet sinds de val van De Russische soviet Unie. Gelukkig maar want als deze chemische tankgranaten goed verdeeld worden onder de White Warriors hebben we nog een kansje om te slagen ook. Zonder serieuze wapens zoals deze chemische granaten heeft de revolutie niet veel kans om te slagen. Nu echter .... al denkend hield Henk zijn vingers gekruist als de wapens ons en de andere White Warriors maar bereiken.
Onder Henk zijn leiding was er al een extreem-rechtse groep in vertrouwen genomen en gevraagd of zij de WWWHite Revolutie willen steunen door de geweldig gevaarlijke missie van het aanvallen en vernietigen van 1 van de Kernreactors in België om zo een Kernramp te veroorzaken. Na een moeilijk begin en veel overtuiging was het echter gelukt om de kleine maar hechte groep extreem Radicaal Rechtsen zo ver te krijgen om in het geheim te trainen en het doel te bestuderen om zo als 1 van de eerste acties op de Bigday de Kernreactor aan te vallen al dan niet met chemische bommen. Slechts de 2 leiders van de groep waren in vertrouwen genomen over het complete plan, maar het goed gedisciplineerde team leek vertrouwen in de mannen te hebben dat ze niet voor niets trainden en dat hun training vroeg of later nodig was voor een geplande actie. Zo was Henk al 2 keer bij de mannen op bezoek geweest voor een "club meeting" en had zo nonchalant mogelijk informatie verschaft van hoe gruwelijk hun daden moesten zijn als hun tijd van actie was aangekomen en dat er al veel bloed was vergoten onder Blanke zelf in voorbereiding voor een blanke revolutie. Tevens liet hij meerdere malen weten hoe belangrijk het was om het systeem niet nieuwsgierig te maken.
De groep bestond vooral uit mannen die net iets ouder als Henk waren met vrijwel allemaal een normale baan, en de meeste hadden de dienstplicht nog meegemaakt dus er was meer militaire kennis dan bij de meeste groepjes en cellen die Henk tot nog toe had ontmoet.
Opvallend was wel, hoe niemand wat leek te durven vragen en allemaal naar Henk luisterde alsof die wist waar die het over had. In werkelijkheid wist elk persoon in die "Club" meer over militaire operaties en wapens als hijzelf, maar dat was niet belangrijk. Belangrijk was dat ze begrepen dat er geen enkel woord gezegd mocht worden buiten deze ruimte over het daadwerkelijke plan en dat ze bereid waren om grote offers te brengen in een poging op een blanke toekomst voor hun nazaten.
Nu echter als de wapens ooit in Nederland en België aan zouden komen was de kans op het verneuken van de Kernreactor veel makkelijker, met een chemische aanval op de installatie zou deze vrijwel zeker geheel ontruimd worden waardoor de mannen in het zuiden, waarschijnlijk zo naar binnen kunnen wandelen. Henk zelf en de mannen in het zuiden wisten vrijwel zeker niets van Kerninstallaties dus het was nog maar de vraag of het zou lukken om een Kernreactie te veroorzaken ook al waren ze binnen. Maar Henk had de 2 leiders van de Club al laten weten dat het vooral zaak was om zoveel mogelijk schade aan het systeem aan te brengen en vooral aan de brandstoftoevoer van het koelingssysteem. Net als het vernietigen van alle water bassins, water toevoer etc etc. En pas als laatst het vernietigen van het eigenlijke beton/metalen Huizingh van de eigenlijke Kernstaven. Na een geslaagde actie zouden ze hun weg vervolgen naar de strijd in de tweede Maintarget van de Bigday in een poging om een Blanke enclave(Blankenland) te veroveren in het midden van Europa.
Al was het nog afwachten of de wapens Bij de mannen van de Club zouden belanden was het wel een goed en veelbelovend uitzicht
Het berichtje was kort en krachtig: We succeeded in our chosen task in the World Wide Revolution loots will be devided and sold to the network as set up privously. Now it is your chance to shine Germany.
White Russian Warior in the White Revolution.
Terwijl ik nog na zat te denken over het ongelofelijk gelukkige nieuws dat ook deze actie zo voorspoedig had verlopen en er nu een reële kans was dat de Revolutie zou slagen ging ineens de bel, de bel leek tevens 3 keer zo hard als normaal.
Snel de deur maar open doen, maar niet zonder mijn zwaard in mijn hand, deur opengedaan, en snel naar achter gelopen om genoeg afstand te creëren tussen mij en de potentiële aanvaller om hem recht in de maagstreek te doorboren.
Morge Henk, haha ga je me nu ineens neersteken of wat, riep de altijd vrolijke maar enigszins excentrieke Dennis luid. He man kom binnen en doe die deur maar snel dicht.
haha ja sorry Dennis, maar er zijn zoveel losgeslagen criminelen tegenwoordig op de straat dat de kans dat iemand je wat wil aandoen of wat van je wil stelen groter is dan dat iemand je vriendelijk gedag zegt laat staan bij je aanbelt zonder kwade bedoelingen. Al had je nu even laten weten dat je langskwam dan had ik een biertje voor je klaargezet in plaats van mijn nieuwe zwaard, wat vind je van me zwaard? Speciaal laten slijpen bij de beste zwaardenslijper van het land, mag dan ook wel voor die prijs bijna 150 euro's enkel voor het vlijmscherp maken van beide zijde en punt.
jaja jij met je mooie speeltjes tenminste iemand die wat leuks te melden heeft, ik ben 1 van mijn vrienden 2 weken geleden kwijt geraakt. Neergeschoten en bij wijze van spreke in mijn armen doodgebloed.
Van de verrassing bijgekomen van het plotselinge bezoek van Dennis, begin ik me te realiseren dat die twee weken geleden de eerste actie van de Revolutie had geregeld en helaas 1 van zijn maten geraakt was, nu was die blijkbaar gesneuveld.
Hoe bedoel je in je handen doodgebloed Dennis?
Ja wat denk je, we hebben het hele weekend bij Erik gezeten en geprobeerd om hem te redden, hij wilde perse niet naar het ziekenhuis, en is uiteindelijk overleden. Echt kut man ik heb nog nooit iemand dood zien gaan, en op deze manier echt ik wordt helemaal ziek als ik er weer aan denk. Ook zijn gezicht, die doodsangst in zijn ogen, maar toch ook dat stoere aan die vent met zo een trots gezicht dat die de eerste actie van de Blanke Revolutie heeft meegemaakt daar was die zo blij mee. En dat de actie geslaagd was ook, zo was die in ieder geval niet voor niets gesneuveld en hoopte dat de wapens die we hebben buitgemaakt het nieuwe Blanke Walhalla een stukje dichterbij heeft gebracht.
Nu onderbrak ik Dennis dan door hem te vertellen hoe trots alle White Warriors op Erik zijn en dat Erik zijn moed een inspiratie is voor alle toekomstige Blanke Strijders en dat we Erik zullen herinneren zodra we onze staat hebben zal iedereen in Blankenland en Sweden2.0 wie de dappere eerste slachtoffer is geweest in onze strijd tegen multikul en rassenmenging.
Zonder offers zoals dit zullen we nooit slagen, helaas sterven alle goede mannen als eerst maar nu is het aan ons om door te zetten en net zoveel moed te tonen tot op het laatst zoals Erik ons heeft geleerd Dennis. Aan jou zal het in ieder geval niet liggen. haha wat een vent ben je ook Dennis, voor het eerst naar een rechtse Demonstratie gegaan en een paar maanden later heb je de hele actiegroep betrokken bij een wereldwijde Revolutie en heb je de eerste Terroristische aanslag in Nederland gepleegd die niet door links of door de overheid zelf is uitgevoerd.
Met een miljoen van jou zouden we nu al door de staten van Amsterdam marcheren en al het gespuis uit de stad getrapt en de verkrachters aan de Kerktoren opgehangen. Helaas hebben we er maar 1 van jou dus zal je extra hard je best moeten doen de komende 3 jaar ;-)
Maar vertel eens hoe het gegaan is want ik ben echt reuze benieuwd naar hoe het gelopen is, naast de communicatie via de woordlijsten en wat kleine berichtjes in de media ben ik nog steeds benieuwd hoe het nu echt gelopen is.
jaja Henk jij wilt alles weten en regelen maar ondertussen weet ik nog steeds niet of die moslims ons op dezelfde dag hebben aangevallen of dat jij in het geheim nog een andere groep die trein op hebt laten blazen die vreemde taal in je berichtjes is wel spannend maar daar koop ik natuurlijk niets voor. Als je wilt weten hoe het gelopen is en hoe Erik is vermoord zul je zelf eerst moeten vertellen of die trein door ons is gedaan of dat het door die moslims is gedaan, want zelfs op TV weten ze het niet te vertellen.
Onder deze enorme druk kon ik niet anders dan Dennis het hele verhaal te vertellen, hoe ik deze actie al had gepland nog voordat ik hem had verteld over de eerste plannen voor de Revolutie na de ontmoetingen met Paul en Igor. Hoe ik maanden gedaan had om het zo onopvallend mogelijk genoeg vuurwerk her en der te kopen en op te slaan om genoeg buskruit en zilverkruit te verzamelen om een trein te ontsporen, de dagen van onzekerheid, de twijfel of het wel of niet in het voordeel van de Revolutie zou zijn, of het wel of niet zou slagen. De angsten die ik doorstaan had, voor maanden en nog steeds, sterker nog het werd alleen maar sterker.
Al maakt de angst meer en meer plaats voor totale doorzetting, hoe vaker ik bang was ontdekt te worden, hoe vaker ik bang was om beroofd te worden hoe sterker ik mentaal begin te worden, op alles voorbereid te zijn en het maar te laten gebeuren wat er gaat gebeuren en er dan maar zoveel mogelijk met me mee te nemen als het toch moet gebeuren.
Hoe meer ik elke keer gefouilleerd moest worden hoe vaker ik geridiculiseerd wordt omdat ik geen zwart-witte kleding aan wil hebben hoe minder meelij ik kan hebben met wat toch meer en meer systeemknechten lijken te worden dan onafhankelijke burgers. Sterker nog, hoe verder deze totalitaire staat vordert hoe meer de noodzaak om een veilig thuisland te creëren duidelijk wordt.
Totaal offtopic, maar waar de geest vol van is overstroomt de mond en zo vertelde ik Dennis hoe de totalitaire staat meer en meer het script van de film The Island gaat lijken. Al was het minstens een decennia geleden dat ik die film heb gezien was die altijd bij me gebleven, hoe de mensen in een totale nep wereld gehouden werden en hun hele wereld uit een computerscherm bestond en de informatie die ze van de bewakers en telecom kregen. Goedgelovend en tevree met gratis onderdak en eten gingen de mensen hun kleine leventje zonder ook maar de gedachte te hebben of te kunnen hebben dat de staat en de allesbeheersende TV wellicht niet de waarheid is en wellicht niet in hun belang was.
Hoe de EUSSR en steeds meer de Wereldoverheid het klootjesvolk zoals ons steeds dommer, en afhankelijker van de staat maken dat je op den duur in een situatie komt waar de film in kwestie een template voor kan zijn, als de huidige trend van regelgeving en wetten doortrekt.
Dennis luisterde aandachtig al kon ik zien dat die moeite had om me niet te onderbreken en godverdomme te vertellen wie die aanslag had gepleegd, al was het wel leuk om het wat te rekken kon ik het nu maar beter snel vertellen voordat die me aanviel.
En dus daadwerkelijk dezelfde dag met een rugtas van 50 kilo naar de treinbaan was gereisd, hoe zwaar die kuttas was geweest. Tijdens het vertellen kon Dennis zelf al wat details aanvullen die die op TV had gezien. Waar de politie, geheime diensten en inlichtingendiensten uitzonderlijk goed speurwerk hadden gedaan. Die hadden al uitgevogeld dat de aanslag waarschijnlijk door 1 danwel 2 personen gepleegd was en hoe de tas te zwaar was geweest en de terrorist 2 keer had moeten lopen om de rest van de spullen op te halen, dat de bom met een simpele lont was afgestoken. Ondanks dat er een simpele lont was gebruikt moest de dader extreem veel verstand van explosieven hebben aangezien het bijna onmogelijk is om net een lont zo precies uit te timen dat de bom juist onder de trein afging. Of dat was puur geluk maar het kwam over dat dat niet zo was en er was nog twijfel of er wellicht een tweede backup ontstekingsmechanisme was gebruikt dat niet meer terug gevonden was en de grote puinzooi van de trein en inzittenden.
Dennis vertelde dan ook dat hij eigenlijk alles al wist van de aanslag behalve door wie die dan gepleegd was maar dat die dat nu wist en wat een klootzak ik dan was om niet te vertrouwen dat zij het Nederlandse aandeel van de prefered White Warriors niet zouden volbrengen. Terwijl ik nog naar Dennis luisterde besefte ik me al dat er al teveel was uitgelekt over het Prefered White Warriors clubje en het phase systeem aangezien Dennis het bestaan van de prefered warriors helemaal niet zou moeten weten.
Maar besloot om er maar niets van te zeggen om er later op terug te komen want nu was het mijn beurt om ongelofelijk nieuwsgierig te zijn naar de actie die het uiteindelijk allemaal begon en Dennis bijna uit zijn stoel te rukken om het nu godverdomme te vertellen.
Dennis vertelde zelf het hele verhaal, ook hij was voor weken zenuwachtig en bang geweest, al was daar nooit wat van te merken geweest. Hoe die bang was geweest dat de actiegroep waarmee die al 2 keer had geprotesteerd en ik zelf ook eens mee was gegaan om het sfeertje van de rechtse demonstraties te proeven, geinfiltereed was door multiculturelen of de staat. Hoe die al moeite had moeten doen om af en toe vrij te nemen om te trainen met die mannen van die groep om het nieuwe staatsgecontroleerd verlofaanvraag proces te omzeilen en niemand precies wist waar die was tijdens die verlofdagen. Hoe goed ze alles getraind hadden zo goed als het kon aangezien alles toch verborgen gehouden diende te worden en onder het mom van paintbal hun target al meerde malen hadden aangevallen. Met lint en jassen hadden ze afstanden afgemeten en de top van een heuvel was dan de belangrijkste toegangspoort van de militaire basis geweest.
Dennis zelf was de voorste man geweest gewapend met niets meer dan een koevoet en betonschaar om het hek in een donkerhoekje door te knippen en als eerste naar binnen te glippen. Alles was goed gegaan en ze waren volledig ongezien de militaire basis binnengekomen. Via 1 van de mannen wisten ze ook waar er wapens opgeslagen waren en dat er kans was geweest dat er vrachtwagens volgeladen met wapens klaarstaan voor eventuele directe dreigingen en dat als dat zo was de vrachtwagens open te breken zijn zonder dat er alarmen zijn ingebouwd. Helaas stonden de vrachtwagens er niet en moest er op plan 2 overgegaan worden. een loods die aan de zijkant van de militaire basis staat daar waren wapens te vinden die wellicht onopgemerkt buitgemaakt konden worden.
Hij vertelde ook dat hij verbaasd was dat er enkel 1 iemand met een geweer was en dat er voor de rest niemand van de rechtse actiegroep aan wapens had kunnen komen. Met 1 geweer een militaire basis aanvallen was dan ook totale waanzin maar toonde des te duidelijker dat ze de wapens moesten vinden.
De loods was echter op slot en zo was Dennis erheen gestuurd om de deur te forceren wat verbazingwekkend genoeg gelukt was en de helft van de groep naar binnen was gerend, uit angst om ontdekt te worden was er geen licht aangestoken en waren er lukraak kisten meegenomen die veel zwaarder waren dan voorheen verwacht en konden er slecht 1 of 2 kisten per 2 man uit de loods meegenomen worden. Het plan was geweest om 2 of 3 runs te maken om zodoende zoveel mogelijk wapens buit te maken, was het niet dat ze ontdekt werden terwijl ze de eerste batch munitie en wapenkisten door het hek heen haalden. Luid begon de bewaker te schreeuwen en kwam de hond op ons afgerend uit een reflex had de White Warrior met het geweer de hond doodgeschoten waarop de bewaker ook begon te schieten gelukkig was de bewaker op enige afstand en was alleen Erik door 1 enkele kogel geraakt. Ondanks dat een paar van de White warriors voor hun leven waren gaan rennen waren er andere meer dappere White Warriors geweest die de tijd en moed vonden om toch wat kisten wapens en munitie mee te slepen naar de auto's.
Het plan was goed uitgedacht geweest en zo waren ze in bezit geweest van 3 gestolen auto's die al weken van te voren gepikt waren. Die dan weer achtergelaten waren waar hun eigen auto's gestaan hadden en iedereen naar de vooraf geplande plaatsen was gegaan om daar te wachten op zo op vrijdagochtend weer hun normale leventje te beginnen was het niet voor Erik geweest dan was het de perfecte actie geweest minus de mager buitgemaakte wapens.
Oh ja ik was het alweer bijna vergeten Henk ging die verder, aangezien je net als ik steeds bewuster begint te worden van de gevaren van de multiculturele burger van tegenwoordig heb ik wat beters voor je dan je pas geslepen zwaardje. Nu pas viel het me op dat Dennis een aktekoffer met zich mee had, wat eigenlijk totaal niet onopvallend was aangezien Dennis en een aktekoffer totaal niet rijmen. Hij pakte het koffertje van naast zijn been en zette het op de bijzettafel waar die naast zat en opende het koffertje aangezien hij tegenover me was gaan zitten en de koffer van het model was dat de deksel open bleef staan kon ik niet zien wat er inzat. Terwijl die naar de inhoud keek zag ik zijn gezicht wat normaliter altijd iets van een glimlach of grijns liet zien ineens heel erg serieus was geworden. En keek me dan aan met zo een strenge blik wat enkel een boze leraar op de school of een vader kon geven en sprak op bijbehorende serieuze stem: Henk we hebben veel te weinig wapens buitgemaakt maar we waren het allemaal eens dat jij een deel van de buit dient te hebben aangezien we weten dat jij net zoveel risico's als ons hebt genomen en dat in de toekomst ook zal doen ook al wordt het steeds gevaarlijker en gevaarlijker, zelfs Erik die jou nooit heeft gezien was van mening dat jij in ieder geval 1 pistool moet hebben om jezelf te verdedigen. Terwijl de sprak draaide die de koffer naar mij toe zodat ik de inhoud kon zien en zag dat er 2 pistolen te zien waren in een koffer bekleed met wat eruitzag als zwart schuimrubber. Die omtrek van de pistolen waren erg herkenbaar het duurde echter bijna 2 seconde voordat ik doorhad dat die 2 ballen die er naast lagen 2 buitgemaakt handgranaten waren. Nu hoorde ik Dennis ineens hard lachen blijkbaar had die gemerkt dat ik erg zenuwachtig begon te worden met 2 explosieven op mijn bijzettafeltje. Zolang de pin erin zit kan er niets gebeuren vervolgde hij, zo vertelde 1 van de mannen met militaire training van de Nederlandse defense league. Je kan ermee gooien zonder dat ze afgaan, echter moet je er toch voorzichtig mee zijn om er zeker van te zijn dat ze wel afgaan als je de pin eruit trekt.
Ze zijn van jou Henk, met koffer en al en 2 pistolen wellicht kan je er 1 kwijt voor een speciale actie of voor een dappere White Warrior die op een zelfmoordmissie of executiemissie gaat. Net als de 2 handgranaten 1 van de pistolen is voor jou zelf bedoeld . Langzaam begon ik door te krijgen dat ik nu ineens zwaar bewapend was en dat ik niet meer bang hoefde te zijn voor allochtonen die in willen breken of communisten die mijn huis bestormen omdat ik wellicht ooit niet multicultureel had gesproken of een rechtse tekst op internet had geplaatst.
Maar die handgranaten waren toch een beetje eng, Dennis ik weet niet wat ik hierop moet zeggen. Ten eerste dank voor deze wapens en nog meer voor het feit dat jullie zo dapper en kundig genoeg waren om deze wapens buit te maken maar wat moet ik in godsnaam met 2 handgranaten.
Na wat ongemakkelijk heen en weer gepraat waren we er toch uit dat de handgranaten bij mij bleven voor het geval ik ze nodig had of ik iemand ontmoette die ze wel kon gebruiken ondertussen waren de mannen die belast waren met het vernietigen van 1 van de kernreactoren in WestEuropa al door mijn hoofd geschoten, die hadden wellicht nut bij een pistool of handgranaten maar dat moest ik dan weer voor mezelf houden en kon ik niet tegen Dennis over beginnen.
Ondertussen had ik ook gevraagd wat ze met Erik gedaan hadden sinds hij dood was gegaan en niet naar het ziekenhuis wilde hadden ze afgesproken dat als hij zou sterven dat hij een Strijders graf wilde hebben ergens in een mooi natuurgebied en in alle rust de komende spektakels uit Walhalla zou bijwonen. Ik verzekerde Dennis ervan dat hij geëerd zou worden zodra we ons nieuwe veilige land zouden hebben.
Al was Dennis normaal 1 van de vrolijkste en gekste personen die ik in mijn omgeving kende, nu begon die ineens zachtjes te snikken en kon ik hem zelfs een traantje zien wegpinken. Na een korte omhelsing en een schouderklopje had hij snel zijn jas aan en sloeg de deur achter zich dicht. Mij achterlatent met de goodies van hun eerste acties en een wonderbaarlijk slecht gevoel. Om mijn hoofd wat leeg te maken en ietwat tot rust te komen na de horrorverhalen die Dennis me verteld had ging ik een stukje rijden langs de rustieke velden en kanalen.