ε όσους άκουγαν ή διάβαζαν την Ιλιάδα, ένα γεγονός τους
Σκι νούσε την περιέργεια. Στη διάρκεια της δεκάχρονης εκστρατείας στην Τροία, πουθενά δε μνημονεύεται κανενός είδους
επικοινωνία με την πατρίδα, την κυρίως Ελλάδα. Δεν έρχονταν
καινούργιες ενισχύσεις, εφόδια, ειδήσεις; Δεν επέστρεφαν ανή-μποροι και τραυματίες; Άκρα του τάφου σιωπή. Ποια είναι η εξήγηση; Μία και μοναδική
Ο Όμηρος ήθελε να πιστεύουν οι ακροατές και οι αναγνώστες
του ότι η Τροία βρίσκεται πολύ μακριά. Αυτό κατά τη γνώμη του
θα πρόσθετε μυστήριο και γοητεία στην αφήγησή του. Φευγαλέα
μόνο, πάνω στο θυμό του ο Αχιλλέας λέει πως θα πάρει τα καράβια του και με ούριο άνεμο, σε τρία μερόνυχτα, θα φτάσει στην
Φθία.
Από την Ιλιάδα και από διάφορες παραδόσεις μαθαίνουμε ότι
εκτός από τις μάχες στο κύριο μέτωπο της Τροίας, υπήρχαν και
παράπλευροι πόλεμοι των Αχαιών. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εκστρατείας, αφού είχαν κυριεύσει πολλές παράλιες πόλεις της
Τρωάδας και τα νησιά Λέσβο και Τένεδο, ανεφοδιάζονταν από τη
θάλασσα. Οι αρχηγοί τους επιχειρούσαν εκστρατείες στις γύρω
κοντινές περιοχές καταλαμβάνοντας και λεηλατώντας μικρότερες
πόλεις, όπως την Κίλλα και τις Κολωνές.
Ο μεγάλος Αίας, ο Τελαμώνιος, πέρασε στην ανατολική Θράκη και λέγεται πως ανάγκασε τον βασιλιά Πολυμνήστορα να πάψει να είναι σύμμαχος της Τροίας. Τόλμησε να πάει μέχρι τη
Φρυγία, κατέστρεψε το βασίλειο του Τελεύτα και απήγαγε τη θυ-γατέρα του Τέκμησσα. Ο Αχιλλέας άρπαξε τις αγέλες του Αινεία
από την Ίδη και κατέκτησε πολλές παράλιες πόλεις με τα πλοία
119
του. Επίσης 11 πόλεις στην ενδοχώρα, μεταξύ άλλων τη Θήβη και
τη Λυρνησσό.
Επιβεβαιώνονται, κατά κάποιο τρόπο, πολλοί ιστορικοί που
υποστήριζαν ότι η πτώση της Τροίας ήταν το τέλος πολύχρονων
πολέμων των Αχαιών στις ακτές της βόρειας Μικρασίας.
120